Μπροστά στον κόσμο μας θα κριθούν τα πάντα!

«Άλλοι» δεν θα τα ζήσουν όλα αυτά ούτε σε εφτά ζωές. Ολυμπιακός σημαίνει μάχες μέχρι τέλους παντού. Κανένας άλλος σύλλογος τέτοια εποχή δεν διεκδικεί η παίρνει κάθε χρόνο τόσες κούπες, τόσες χαρές, τέτοια δόξα, εγχώρια και Ευρωπαϊκή. Αν θέλουμε μια ακόμη πρόκριση σε Ευρωπαϊκό τελικό, στο χάντμπολ, η θέση μας είναι το Σάββατο (27/4) στις 16:30 στις κερκίδες της Ηλιούπολης. Αν θέλουμε να παλέψουμε για ένα ακόμη πρωτάθλημα στο βόλεϊ Γυναικών αυτή την φορά, η θέση μας είναι στις κερκίδες του Ρέντη στο καπάκι μετά την Ηλιούπολη στις 19:30. Αν θέλουμε το πρωτάθλημα στο μπάσκετ Γυναικών, δίνουμε ραντεβού στο ΣΕΦ την Κυριακή (28/4) το μεσημέρι στις 13:30. Κανένα ματς δεν θα είναι εύκολο.

Δεν μας εξασφαλίζει καμία πρόκριση η ισοπαλία στην Ουγγαρία απέναντι στην Φερεντσβάρος. Η νίκη θα μας την δώσει, έστω και με ένα γκολ διαφορά. Ούτε το γεγονός ότι ο τελικός των τελικών, που θα διεξαχθεί στο Ρέντη στο βόλεϊ Γυναικών θα μας δώσει τον τίτλο. Πλέον, σε ένα ματς κρίνονται όλα. Έρχονται με ανεβασμένη την ψυχολογία, μιας και ισοφάρισαν σε 2-2 την σειρά. Η λογική έλεγε πως έτσι θα πήγαινε. Απλά η νίκη με 1-3 στην έδρα τους και το προβάδισμα με 2-0 νίκες, ήταν η υπέρβαση. Στο τέταρτο ματς στο Μετς βγάλαμε αντίδραση. Όλα, όμως, κρίθηκαν στις λεπτομέρειες με εξαίρεση το πρώτο σετ. Τα πρωταθλήματα θα τα πάρουν οι ομάδες που θα βρεθούν στην καλύτερη μέρα, που θα κάνουν τα λιγότερα λάθη, σε παιχνίδια δίχως αύριο, χωρίς περιθώρια να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα σε κάποιο άλλο ματς. Θα είναι κρίμα να πάνε χαμένοι οι κόποι όλης της χρονιάς στα τελευταία ματς. Με την προϋπόθεση πάντα ότι θα δούμε ισονομία σε παρκέ και ταραφλέξ. Γιατί στο μπάσκετ Γυναικών έχουν πάθει τυφλοποντικίαση. Στο χάντμπολ φτάσαμε έως τον Ευρωπαϊκό ημιτελικό, βήμα-βήμα, ξεπερνώντας τα όποια προβλήματα τύχαιναν στον δρόμο μας, όταν οι «ειδικοί» μας είχαν ξεγραμμένους.

Το Σαββατοκύριακο περισσότερο από ποτέ οι ομάδες μας, μας έχουν ανάγκη. Έχουμε δείξει ότι η φωνή και το πάθος μας, δίνουν την δύναμη που χρειάζονται οι αθλητές μας στις δύσκολες στιγμές των αγώνων. Και αντίστροφα επηρεάζουν κάθε αντίπαλο, όπως και να λέγεται. Ότι αγαπάμε, ότι έχουμε αφιερώσει την ζωή μας ολόκληρη, δεν το τιμωρούμε μάγκες. Δεν τσιμπάμε σε οποιαδήποτε πρόκληση, κοιτάμε μόνο πως θα στηρίξουμε τους αθλητές μας να φτάσουν στην νίκη. Δεν είναι «μαγκιά» το να διακόπτεις κάποιο ματς, δεν είναι στήριξη να αδειάζει μέρος του γηπέδου για μια και μόνο παραβατική συμπεριφορά, δεν βοηθάμε έτσι να κερδίσει η ομάδα. Το αντίθετο μάλιστα. Βγάζουμε από τον ρυθμό τους παίχτες μας, δίνουμε ανάσες στους αντιπάλους μας, τους βάζουμε ξανά στο παιχνίδι. Πήγαμε να χάσουμε ένα πρωτάθλημα από την ρίψη ενός και μόνο πλαστικού μπουκαλιού. Δεν είναι κρίμα; Δεν έχουμε συμβόλαιο με νίκες και προκρίσεις. Στον αθλητισμό τίποτε δεν είναι σίγουρο, πόσο μάλλον όταν παλεύεις είτε απέναντι σε ισχυρότερες ομάδες είτε απέναντι σε «άλλες» με όρους πλήρους αδιαφάνειας. Αυτά δεν τα λέω τώρα. Τα λέω όλη την χρονιά, και κάθε χρόνο, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει Κράτος δικαίου. Δεν υπάρχει ισονομία, δεν υπάρχει ευ αγωνίζεσθαι. Δεν θέλουν τον Ολυμπιακό Πρωταθλητή παντού. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν τους ενδιαφέρει ποιος άλλος θα το πάρει, με ποιον τρόπο θα το πάρει, αρκεί να χάσουμε κάποια τρόπαια. Έχουμε τα «φρύδια» να αναγνωρίζουμε όταν τα χάνουμε δίκαια, μέσα από δικά μας λάθη, κακές βραδιές, η είναι καλύτερος ο αντίπαλος μας. Βλέπουμε όμως και τι συμβαίνει πίσω από τις κουρτίνες στα πλαίσια της κοινωνικής συνοχής. Δεν βλέπουμε κανέναν να «ντρέπεται» για το πώς κερδίζει. Δεν βλέπουμε να ιδρώνει το αυτί κανενός για τις φήμες (;;;) που ακούγονται. Μόνοι εναντίον όλων έχουμε καταφέρει και φέτος ότι έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα.

Υ.Γ: Ας θυμηθούμε ξανά... Πρωταθλητές Ευρώπης οι Νέοι μας στο ποδόσφαιρο. Στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ οι Γυναίκες μας στο Πόλο. Στα ημιτελικά του Κόνφερενς και του ΕΗF, το ποδόσφαιρο και το χάντμπολ. Ένα βήμα πριν την πρόκριση του σε ένα ακόμη Fnal-4 στο Τσάμπιονς Λιγκ το πόλο Ανδρών και (0-1) στον δρόμο για το Final-4 του Βερολίνου το μπάσκετ Αντρών.

Υ.Γ.2: Πρωτάθλημα και Κύπελλο στο Βόλεϊ Αντρών, Κύπελλο στο βόλεϊ Γυναικών, Σούπερ Καπ και Κύπελλο στο μπάσκετ Αντρών, Σούπερ Καπ στο χάντμπολ.

Υ.Γ.3: Και υπάρχει και συνέχεια. Δεν τελειώσανε εδώ τα φετινά μας όνειρα- στόχοι. Διεκδικούμε πρωτάθλημα Ελλάδος στο μπάσκετ Αντρών και Γυναικών , Πρωτάθλημα στο βόλεϊ Γυναικών, πρωτάθλημα στο χάντμπολ και τα νταμπλ σε πόλο Αντρών και Γυναικών.

Υ.Γ.4: Ενώ είμαστε μέσα στην διεκδίκηση 4ων ακόμη ευρωπαϊκών τροπαίων. Κόνφερενς, Ευρωλίγκα, ΕΗF στο χάντμπολ, και Τσάμπιονς Λιγκ στο πόλο Αντρών.

Υ.Γ.5: Αυτή είναι η αλήθεια, και δεν μπορεί να την διαστρεβλώσει κανένας κομπλεξικός. Οι «άλλοι» μπορούν να πανηγυρίζουν όποιον απίθανο τίτλο θέλουν, στην προσπάθεια τους να  δώσουν αίγλη στον σύλλογο τους, και να παρηγορήσουν τα στερημένα τους, για τα όσα δράματα έζησαν και φέτος.

Υ.Γ.6: Και βέβαια να μην ξεχνάμε ότι ήδη σε όλα αυτά τα κύρια ομαδικά, αθλήματα-τμήματα οι κούπες έχουν φτάσει τις 308 αισίως. Αφήστε τους «άλλους» να μετράνε χιλιάδες (σε ποια αθλήματα άραγε;).

Υ.Γ.7: Ερχόμαστε... για να κάνουμε ένα ακόμη όνειρο μας πραγματικότητα. Μαζί με μας να δούνε και οι νεκροί μας τον Θρύλο μας στον τελικό.