Ζούμε κάθε Σαββατοκύριακο αυτά που οι άλλοι ονειρεύονται χρόνια!

Ερυθρόλευκη ρουτίνα» και αυτό το Σαββατοκύριακο. Κάνοντας για μια ακόμη φορά το 8/8. Νίκες παντού, είτε εντός, είτε εκτός έδρας, και συνεχίζουμε την πορεία μας, διεκδικώντας όλα τα τρόπαια, σε όλα τα αθλήματα. Με ομάδες ανταγωνιστικές παντού, με 8/9 να μετέχουν στο κορυφαίο ευρωπαϊκό επίπεδο, το ΤσάμπιονςΛιγκ. 

Δεν προλαβαίνουμε ούτε να πανηγυρίζουμε, ούτε στην χάση και στην φέξη να στεναχωριόμαστε, πόσο μάλλον να ξεκουραζόμαστε. Και μπαίνει και το Βόλεϊ αντρών από βδομάδα στην εξίσωση. Υπάρχουν μέρες δε που κάποια τμήματα παίζουν εντός την ίδια μέρα, και έχουμε και τους κομπλεξικούς να μας λένε, γιατί δεν βρισκόμαστε παντού. Ποιοι; Αυτοί που επιλέγουν για την λεζάντα και την φωτό και μόνο που θα πάνε στην γειτονιά τους, και ας έχουν λιγότερα τμήματα.

Οι προσκυνημένοι σε αυτόν που τους καθύβριζε. Οι δουλοπρεπείς του Αχταρμάν. Εμείς δεν ξεχωρίζουμε τα τμήματα ανάλογα με το ποιος είναι Πρόεδρος. Ούτε είμαστε οπαδοί της νίκης. Σε όλα παλεύουμε να φέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερα τρόπαια στον Πειραιά. Θα έρθουν και ήττες, θα έρθουν και άσχημες βραδιές, αλλά η στήριξη είναι δεδομένη μέχρι τέλους, παντού. Ήδη έχουμε φέρει και τα 4 Σούπερ Καπ που παίξαμε στην μεγαλύτερη τροπαιοθήκη της χώρας.

Έχοντας απέναντι μας όλους τους άλλους, που διψάνε να μας κόβουν βαθμούς, όπου μπορούν. Πέρσι πχ «κατηγορηθήκαμε» γιατί δεν πήραμε το Πρωτάθλημα σε Βόλεϊ αντρών και Πόλο γυναικών. Τις κατακτήσεις των  Πρωταθλημάτων σε Ποδόσφαιρο, Μπάσκετ αντρών και γυναικών, Βόλεϊ γυναικών, Πόλο αντρών και Χάντμπολ, τις «ξέχασαν». Εκεί δεν τα πήραμε ας πούμε από όλες τις άλλες ομάδες που είχαμε για αντιπάλους. «Ξέχασαν» τα Κύπελλα, και τα περσινά Σούπερ Καπ που επίσης πήραμε. Επειδή προφανώς πανηγύριζαν τα τρόπαια που πήραν στα «άλλα» αθλήματα μωρέ, και δεν αναφέρονται ποτέ στο ποια είναι, να «χαρούμε» και εμείς μωρέ με τις «χαρές» τους. Δεν κοιτάνε τα χάλια τους λέω εγώ που ανήκουν άλλοι στον ΠΑΟ (μ-λ), άλλοι στο (Μ-Λ) ΠΑΟ, άλλοι στον ΠΑΟ (εσωτερικού) και άλλοι στον ΠΑΟ (Ψύριζα).

Το μόνο Πρωτάθλημα που πανηγυρίζουν πρόωρα κάθε χρόνο είναι αυτό του καλοκαιριού, της κατοχής μπάλας και της κούρασης από το Γουέμπλεϊ. Αν ξέρετε εσείς καμιά μεγάλη ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομάδα που να πανηγυρίζει επειδή έχασε σε τελικό και να τιμάει ετησίως την μνήμη της ήττας της να μας την πείτε. Εγώ πάντως τους δίνω μια ιδέα. Να ισδρύσουν Ευρωπαϊκή  Ένωση Αποτυχημένων Ομάδων που δεν μπόρεσαν να πάρουν Ευρωπαϊκό τίτλο και είναι αιώνια δεύτερες στις χώρες τους.

Να επεκτείνουν και την αδελφοποίηση τους με άλλες οπαδικές «αδελφές ψυχές». Έτσι όπως το πάνε σε λίγα χρόνια όλοι αυτοί θα είναι περισσότεροι στα πέταλα τους από τους έλληνες ομοϊδεάτες τους. Κ εμείς θα συνεχίσουμε να ζούμε, ντύνοντας ερυθρόλευκα τα Σαββατοκύριακα μας, να τρέχουμε μεσοβδόμαδα στις Ευρωπαϊκές πόλεις σε όλα τα αθλήματα μέχρι την Άνοιξη, και να κάνουμε στο τέλος ταμείο στο πόσες κούπες κατορθώσαμε και φέραμε και φέτος στον Πειραιά.

Υ.Γ.1… Την Τετάρτη το απόγευμα στο Ρέντη η γυναικεία ομάδα Βόλεϊ δίνει την πρώτη της μάχη για να κατορθώσει να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Δεν είμαστε ακόμη απόλυτα έτοιμοι. Η στήριξη του κόσμου λοιπόν θα είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την τελική έκβαση του αγώνα. Καλό θα είναι να δώσουμε δυναμικό παρών.