Ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν ήταν ποτέ καναπεδάκιας. Στο χέρι είχε το κασκόλ, όχι το τηλεκοντρόλ...

Μπορεί το σύνθημα να λέει... την τελευταία Κυριακή ο Περαίας θα καεί... Αλλά δεν είναι ανάγκη να περιμένουμε μέχρι τότε... Θα «καίμε» τον Περαία, κάθε Κυριακή. Και όπου μας δίνουν εισιτήρια.

ΑΥΤΗ την ομάδα οφείλουμε να την ακολουθούμε παντού. Να είμαστε δίπλα της. Εγώ μεγάλωσα διαφορετικά. Ο κόσμος του Ολυμπιακού δεν είναι σπιτόγατος, ούτε καναπεδάκιας. Στο χέρι είχε το κασκόλ, όχι το τηλεκοντρόλ... Δεν ήξερε το πρόγραμμα, ούτε τον ένοιαζε ποιος θα είναι ο αντίπαλος. Δεν τον ένοιαζε ποιοι θα παίξουν, ούτε αν έγιναν μεταγραφές.

Μεγάλωσα στα σκαλοπάτια και στα τσιμέντα. Όχι σε καρεκλάκια και σκέπαστρα. Έτρωγα την βροχή και το χιόνι στην μούρη, με έκαιγε ο ήλιος πηγαίνοντας 3 και 4 ώρες πριν αρχίσει το ματς στην κερκίδα. Για να δω τον Ολυμπιακό μου να κερδίζει. Έστω και αν δεν έπαιζε καλά, ο κόσμος ήθελε απλά την νίκη. Να πανηγυρίσει.

Τα υπόλοιπα τα βρίσκαμε στην πορεία στο... Ρέντη... Δεν είχαμε την ευχέρεια του διαρκείας, αλλά την αγωνία της εύρεσης εισιτηρίου... Όχι μόνο στα ντέρμπι, αλλά σε όλα τα ματς. Άλλες εποχές λέμε όλοι μας... Δεν αλλάζουν οι εποχές... Οι άνθρωποι αλλάζουν. Μπορούμε να ζούμε τις Κυριακές όπως παλιά. Στο χέρι μας είναι. Δεν μας το απαγορεύει κανείς.

Ναι μεν, παλιότερα δεν υπήρχαν τόσα πολλά ενδιαφέροντα και εναλλακτικές, αλλά και τότε μπορούσαμε αν θέλαμε να κάνουμε κάτι άλλο αυτές τις ώρες. Όλα είναι θέμα επιλογών και προτεραιοτήτων. Τι γουστάρει να κάνει ο καθένας περισσότερο. Δικαιολογίες για να μην το κάνει;

Χιλιάδες. Ας αφήσουμε λοιπόν τα λόγια και ας δείξουμε ο καθένας για πάρτη του πόσο γουστάρει να βρίσκεται στην κερκίδα όταν παίζει ο Ολυμπιακός. 3ο εντός έδρας παιχνίδι μάγκες... 15.123 εισιτήρια με τον Λεβαδειακό... 19.678 με τον ΠΑΣ... Δεν είναι εισιτήρια αυτά όταν μιλάμε για τον κόσμο του Ολυμπιακού. Τουλάχιστον 25,000 σε κάθε ματς πρέπει να είμαστε στα υπόλοιπα πλην των ντέρμπι παιχνίδια. Για να μην πω ότι πρέπει να είναι κατάμεστο σε όλα.

Από δω και μπρος οφείλουμε ΟΛΟΙ να ντύνουμε το Καραϊσκάκη στα ερυθρόλευκα. Υπάρχει καλύτερο κορεό από το να φοράει όλο το γήπεδο την ερυθρόλευκη;;;

ΟΛΟ όμως, όχι μόνο το πέταλο της 7... Και να γίνει συνείδηση. Δεν είναι επίδειξη μόδας η κερκίδα, ούτε πασαρέλα. Πως θα μας φαινόταν αν έβγαιναν οι παίχτες μας ντυμένοι στα κατάμαυρα;

Συνεχώς όμως όχι αναγκασμένοι όπως όταν φοράνε κατ' εξαίρεση, λευκά η μπλε που είναι οι άλλες δύο εμφανίσεις γιατί είμαστε υποχρεωμένοι αν ταιριάζουν τα χρώματα μας με της αντίπαλης ομάδας. Από την στιγμή που είμαστε ο 12ος παίκτης, επιτρέπεται να «βγαίνουμε» στο παιχνίδι με άλλα ρούχα από αυτά των υπολοίπων 11; ΟΧΙ... Μπορεί να φανταστεί κανείς να βγαίνει ο Ολυμπιακός και να φοράει πράσινα η κίτρινα;

Το γήπεδο είναι τόπος λατρείας και έκφρασης. Αγαπάς αυτό που σε εκφράζει και σε αντιπροσωπεύει. Ο Ολυμπιακός δεν είναι απλά μια ομάδα. Πρεσβεύει πολλά περισσότερα. Κάθε ερυθρόλευκη ρίγα στην φανέλα είναι ποτισμένη με το αίμα των οπαδών μας.

Έχουμε την υποχρέωση ως οπαδοί του μεγαλύτερου συλλόγου της χώρας να την τιμάμε και να την δοξάζουμε.

ΥΓ1: Μετά από χρόνια επιτέλους θα ξανακάνουμε κόκκινη την Νέα Σμύρνη...

ΥΓ2: In Blat we trust...

YΓ3: Να χαρώ εγώ νόμους η εξυγίανση...

ΥΓ4: Μπέτις ετοιμάσου έρχεται η σειρά σου...

ΥΓ5: Πάμε με τρέλα να ξεπεράσουμε τα 20,000 διαρκείας... Το αξίζουν και με το παραπάνω αυτά τα παιδιά...