Με τα λάθη μας ελπίζουν οι «άλλοι»
Συνέχεια λέμε εμείς οι οπαδοί όχι άλλη γκέλα και εσείς έχετε βαλθεί να μας τρελάνετε. Κλωτσάτε την μια ευκαιρία πίσω από την άλλη. Κερδίζετε μέσα στα Φιλαδέλφεια, μπαίνοντας με τα μπούνια στην διεκδίκηση του τίτλου και μετά κάνετε χαρακίρι με τον Άρη στο Καραϊσκάκη , πάλι όπως και με τον ΠΑΣ , προηγούμενοι με 2-0. Εσείς τους κρατάτε ζωντανούς με τα λάθη σας. Είναι άλλο κομμάτι η διαιτησία και τα όσα γίνονται στην ΕΠΟ και άλλο το αγωνιστικό. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες στο δεύτερο όποιος και να κάθεται στον πάγκο, όποιος και να βρίσκεται στον αγωνιστικό χώρο. Όπως επίσης είναι άλλο το τι πρέπει να γίνει μετά το τέλος της σεζόν και άλλο το τώρα. Δυστυχώς με σας, με τα καλά σας και με τα στραβά σας, πορευόμαστε. Νίκες θέλαμε και πριν, νίκες θέλουμε και τώρα. Μόνο που μας δίνετε την εντύπωση πως μπορείτε να κερδίσετε τον οποιονδήποτε και να χάσετε βαθμούς από τον Βόλο στο Καραϊσκάκη πχ. Κανένα ματς δεν είναι «φιλικό», κανένα ματς δεν τελειώνει στο 70΄. Δυστυχώς εμείς τα λέμε, εμείς τα ακούμε. Περιμένουμε να τελειώσει η χρονιά, αμήν και πότε, ειλικρινά όπως και να τελειώσει, για να δούμε τι θα γίνει την επόμενη σεζόν. Ακόμη και το Πρωτάθλημα να πάρουμε πρέπει να αλλάξουν πολλά. Δεν είναι όμως της παρούσης , οποιαδήποτε περαιτέρω ανάλυση. Γιατί ακόμη όλα παίζονται. Τίποτε δεν έχει τελειώσει. Δεν ξεχωρίζει καμιά ομάδα από τις υπόλοιπες. Η δική μας μέτρια χρονιά απλά , έχει δώσει στους άλλους το δικαίωμα να ελπίζουν.
Ο «κανονικός» Ολυμπιακός θα είχε πάρει ήδη το Πρωτάθλημα. Και σταματήστε τις δηλώσεις. Προξενούν μεγαλύτερο εκνευρισμό , όταν δεν μετουσιώνονται τα λόγια σας σε πράξεις. Εμείς θέλουμε να «μιλάτε» στο γήπεδο. Με 8 νίκες είστε Πρωταθλητές. Μπορείτε; Δείξτε το μας. Δεν δικαιούστε να βλέπετε κανένα ματς χαλαρά. Εδώ που φτάσαμε , έτσι όπως φτάσαμε ( εννοώ χωρίς να βλέπουμε την αγωνιστική εικόνα που επιθυμούμε) , δεν αποτελούν δικαιολογία οι υπαρκτές διαμαρτυρίες για τα όσα έγιναν εις βάρος μας. Ίσα- Ίσα επειδή τα ξέρετε έπρεπε να είστε 100% προσηλωμένοι στο να φεύγετε νικητές από τα γήπεδα. Εμείς δεν είμαστε σαν τους «άλλους» που σώζουν όλη την χρονιά επειδή κερδίζουν τον Ολυμπιακό. Ο Ολυμπιακός είναι γεννημένος Πρωταθλητής. Δεν μας αρκούν περιστασιακές νίκες απλά για επικοινωνιακούς λόγους.
Αν δεν έρθει το Πρωτάθλημα στον Πειραιά, η χρονιά θεωρείται αποτυχημένη, ειδικά με τα όσα έχουμε δει όλη την σεζόν στα γήπεδα. Είναι διαφορετικό εντελώς να μας κλέβουν τον τίτλο και να βλέπουμε την ομάδα να κεντάει στο γήπεδο και διαφορετικό να το κλέβουν μεν πάλι αλλά να μην τα δίνουμε όλα ακόμη και αν παίζουμε μέτρια. Την δεδομένη χρονική στιγμή δεν ωφελεί σε τίποτε η απαξίωση και ο καταλογισμός ευθυνών. Όλοι μαζί κερδίζουν και όλοι μαζί χάνουν. Η οργή, ο εκνευρισμός , οι αποδοκιμασίες, οι ύβρεις, όσο δίκαιοι και αν είναι από την μεριά μας, μπορεί να φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που επιθυμούμε, και να γυρίσουν εις βάρος μας. Γιατί ακόμη όλα παίζονται. Υπάρχουν ελπίδες. Όχι όμως με τέτοιες εμφανίσεις. Μπορεί να ακούγονται «κάπως» οι λέξεις υπομονή και στήριξη έτσι όπως μας έχετε «καταντήσει» να αισθανόμαστε αλλά την δεδομένη χρονική στιγμή αυτό πρέπει να επικρατήσει.
Υ.Γ…. Το 7ο μάγκικο Πρωτάθλημα ήρθε στο λιμάνι με σκορ… τι άλλο… 1-4!!!!!
Υ.Γ.2… Βγάλατε ανακοίνωση για την διαιτησία αποτυχημένοι; Για πείτε μας… ΠΟΙΟ από τα φάουλ που σφυρίχτηκαν κατά των Κάρετρ και Πότερ ΔΕΝ ήταν; ΓΑν θέλετε να σας δείξουμε ένα σωρό άλλες φάσεις που ΔΕΝ σφυρίχτηκαν από τους «υπαίτιους» όπως αναφέρεται της ήττας σας.
Υ.Γ.3… Για ένα ακόμη παιχνίδι σας δείξαμε πως πρέπει να διεξάγονται όλοι οι αγώνες. Εσείς μπορείτε; Όχι. Η μήπως τελικά δεν θέλετε;
Υ.Γ.4… Η διαιτησία έφταιγε η ο πόνος επειδή το είχατε πιστέψει και ανατρέψαμε μια διαφορά 20 πόντων για να πάρουμε το Πρωτάθλημα;
Υ.Γ.5… Και στην Καλαμάτα υπήρξαν αποφάσεις λανθασμένες εναντίον μας, αλλά ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε γενικά καλύτερα και χάθηκε ένας στόχος. Δεν ψάχνουμε δικαιολογίες. Όπως δεν ψάξαμε και στα προημιτελικά του Κυπέλλου Μπάσκετ γυναικών.
Υ.Γ.6… Εμείς δεν «κατασκευάζουμε» ανυπόστατες δικαιολογίες για να ωραιοποιούμε καταστάσεις. Αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας , βλέπουμε τα λάθη μας, όπου και όσο μας αναλογούν.
Υ.Γ.7… Πόσο μάλλον , δεν πέφτουμε θύματα «εκπλήξεων» όπως εσείς με το Μαρκόπουλο ένα πράμα.