Δύο (και βάλε) χρόνια δουλειάς…

Ομάδα του προπονητή της. Κλισέ, ε; Πόσο κλισέ… Και πόσο σωστό, σε αυτήν εδώ την περίπτωση. Ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς. Ταυτόσημο, πλέον. Όπως λέμε, εδώ και 10 χρόνια, «ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη». Κάπως έτσι. Ταυτσόσημο. Αυτό που είδαμε χθες είναι αποτέλεσμα δουλειάς δύο ετών και βάλε. Δεν ήρθε από τις προπονήσεις που έκανε ο Ολυμπιακός, από τον Ατρόμητο, μέχρι εδώ. Είναι δουλειά που κάνει ο Μαρτίνς, με την ομάδα του, από τότε που ανέλαβε.

Ο Μαρτίνς έχει δώσει ταυτότητα, στον Ολυμπιακό. Του έχει δώσει τη δική του φιλοσοφία. Του έχει δώσει νοοτροπία νικητή, σε ΟΠΟΙΟ γήπεδο και αν βρίσκεται. Είτε βρίσκεται στο Καραϊσκάκη, είτε εκτός έδρας. Ο Ολυμπιακός μπαίνει στο γήπεδο, για να πάρει αυτό που θέλει. Όχι για να περιμένει να μην πάρει κάτι ο αντίπαλος, για να βρει εκείνος… κανένα ψιχουλάκι. Μπαίνει και ζητάει τη νίκη. Με τον δικό του τρόπο, με το δικό του παιχνίδι.

Ο Πέδρο Μαρτίνς έχει φτιάξει παίκτες-νικητές. Είτε παίζουν βασικοί, είτε παίζουν ως αλλαγή, είναι νικητές. Μπαίνουν στο γήπεδο ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ. Και έχουν την ψυχολογία, για να το πετύχουν. Την αυτοπεποίθηση. Από τη Μίλαν και έπειτα, ο Ολυμπιακός μπαίνει διαρκώς στο γήπεδο, ως ΜΕΓΑΛΗ ομάδα που είναι! Έτσι νιώθει, έτσι αισθάνονται και όλοι οι ποδοσφαιριστές του Μαρτίνς.

Αυτός ο Ολυμπιακός δεν σταματάει εδώ. Έχει αρχίσει να δουλεύει ΕΤΣΙ εδώ και δύο χρόνια και θα συνεχίσει έτσι να δουλεύει, με ένα όνειρο τρελό… Και βέβαια, «αν δεν γίνει αυτό…», προσθέτουμε εμείς.