Το ωραιότερο καλοκαίρι της ζωής μας!
Τι είναι αυτό που ζούμε ρε μάγκες; Τι ονειρικό καλοκαίρι είναι το φετινό; Τα Ευρωπαϊκά τρόπαια να ταξιδεύουν σε όλη την Ελλάδα, μικροί- μεγάλοι να περιμένουν καρτερικά να βγάλουν μια φωτογραφία με το όνειρο-ζωής που έγινε πραγματικότητα, οι υπόλοιποι να αδημονούν πότε θα έρθουν στην πόλη και στο νησί τους, μια χώρα ολόκληρη να έχει χάσει το μυαλό της, να μην είναι στα καλά της, και ας έχουν περάσει δύο μήνες απο την στιγμή που το σηκώσαμε στο προποτζίδικο.
Αυτή η στιγμή ήταν η Θεία δίκη τόσων ετών για τα ψέματα και το «μίσος» που έβγαζε αυτό το σωματείο για τον Ολυμπιακό μας. Όλα πληρώθηκαν εκείνο το μαγικό βράδυ. Η τιμωρία τους να ακούγεται ο ύμνος και η θάλασσα του Πειραιά απο 20.000 λαό, ήταν το κύκνειο άσμα. Η πρώτη νίκη Ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη σε αυτό το γήπεδο θα ανήκει για πάντα στον Ολυμπιακό. Το πρώτο γκολ σε τελικό επίσης. Το πρώτο τρόπαιο που υψώθηκε ψηλά στον Ελληνικό Ουρανό, θα ανήκει για πάντα στον Ολυμπιακό. Πόσες γενιές Ολυμπιακών «γεννήθηκαν» εκείνο το βράδυ, στους δρόμους όλης της χώρας που πήραν «φωτιά»; Τι μεθύσι ατελείωτο ήταν αυτό; Ξημέρωνε και όλοι ήταν στους δρόμους. Πόσοι δεν πήγαν στις δουλειές τους την επόμενη μέρα;
Και δεν ήμασταν μόνο εμείς αλλά και οι «εν Ελλάδι οπαδοί της Φιορεντίνα». Το πάρτυ όμως συνεχίζεται. Δεν βλέπετε τι γίνεται στις παραλίες; Έχουν ντυθεί όλες στα ερυθρόλευκα. Περπατάει ο κόσμος στις αμμουδιές και σιγοτραγουδάει συνθήματα. Συναντιούνται τα βλέμματα και φωτίζονται τα πρόσωπα απο οπαδικά χαμόγελα, νοιώθοντας όλοι το ίδιο πράμα. Τέτοιο τρόπαιο δεν έχει έρθει ποτέ ξανά στην χώρα. Και εδώ ο Ολυμπιακός ήταν ο πρωτοπόρος. Όπως είναι στα Πρωταθλήματα, στα Κύπελλα, στα Νταμπλ, στον λαό, έτσι κ εδώ, όπως και στο Μπάσκετ, όπως και στο Πόλο, όπως και στο Βόλεϊ, μόνο ο Ολυμπιακός σε όλα τα αθλήματα. Για ένα χαμένο πέναλτι θα είχαμε και στο Χαντμπολ. Αμφιβάλλει όμως κανείς ότι δεν θα έρθει και εκεί η ευλογημένη ώρα; Η ότι δεν θα πάρουμε ξανά ευρωπαϊκό παντού;
Κάποτε οι αλλόθρησκοι γελάγανε όταν τα λέγαμε αυτά. Τώρα την έχουν ακούσει, και σκέφτονται ότι μπορούμε να το ξανακάνουμε. Τρέμουν τι θα δουν τα μάτια τους , τι θα ζήσουν ,με την συμπλήρωση των 100 χρόνων Ιστορίας μας. 2 Ευρωπαϊκά στο ποδόσφαιρο, 4 στο μπάσκετ, 4 στο Βόλεϊ, και 10 στο Πόλο. Ποιος σύλλογος στην Ελλάδα να συγκριθεί μαζί μας; Οι «ζήτουλες» και οι «αβανταδόροι» του Κράτους; Αυτοί που αγωνιούν να αποκλείσουν “χωριά” για να μπουν σε ομίλους; Και θα κάτσω εγώ να μπω σε διαδικασία σύγκρισης με αυτούς; Εγώ; Που κάνω τα μπάνια μου , και πίνω τα κοκτέϊλ μου στις γαλάζιες παραλίες της Ελλάδας μου; Πολύ εύκολα θα αναγνωρίζουμε φέτος τι ομάδα είναι ο καθένας που συναντάμε. Όλοι κατάλευκοι θα είναι στο δέρμα. Τα όρη και τα βουνά έχουν πάρει. Με κουβέρτες σκεπάζονται τα βράδια και ξυπνάνε ιδρωμένοι βλέποντας όλοι τον ίδιο τον εφιάλτη, τον Ολυμπιακό να σηκώνει το Ευρωπαϊκό.
Αν νομίζουν ότι επειδή μπήκε ο Αύγουστος και φεύγει σιγά- σιγά το καλοκαίρι θα έρθουν καλύτερες μέρες για αυτούς πλανώνται πλάνην οικτράν. Χειρότερες έρχονται «αλλόθρησκοι». Πολύ χειρότερες. Δεν είναι οι χειρότερες αυτές που ζήσατε, ούτε αυτές που ζείτε αλλά αυτές που έρχονται. Αν δεν σας δούμε όλους να ζητάτε γονατιστοί συγνώμη και να λέτε δεν θα το ξανακάνουμε, δεν θα ξαναχαλάσουμε με ψέματα το στόμα μας, θα σας φοβόμαστε και θα σας σεβόμαστε, δεν θα αφήσουμε ούτε ψίχουλο να πέσει απο το τραπέζι. Το 115.16 θα σας στοιχειώνει πάντα. Μέχρι να έρθει το επόμενο λεπτό, ο επόμενος σκόρερ, ο επόμενος τελικός. Ο καθένας έχει τον ηγέτη που του αξίζει και ζει ότι του αναλογεί. Μια φορά πάντως, Πρωταθλήματα σε Β΄και Γ΄Εθνική δεν θα πάρουμε ποτέ. Ούτε θα κάνουμε 15 χρόνια να πάρουμε Πρωτάθλημα. Ούτε θα περιμένουμε 100 χρόνια να περάσουμε τον συμπολίτη μας στα Πρωταθλήματα. Καλές πεζοπορίες να έχετε στα όρη και στα άγρια βουνά που κυκλοφορείτε.