Το No.49 πρωτάθλημα ήρθε ένα βήμα πιο κοντά!
Ο Ολυμπιακός κέρδισε… και το αντι-ποδόσφαιρο του Αστέρα Τρίπολης, και την παγωμένη ατμόσφαιρα από την απουσία του κόσμου στις κερκίδες, και τις εκπλήξεις που πάντα παραμονεύουν στην πρεμιέρα, και τις ελλείψεις του στον επιθετικό τομέα, και την γκίνια (δοκάρι Τσικίνιο και ακυρωθέν γκολ του Ελ Καμπί με το ημιαυτόματο οφσάϊντ) . Με δυο πανέμορφα γκολ στις καθυστερήσεις από τους Γιαζίτζι και του μόνιμου σκόρερ του Ελ Καμπί, πήρε το τρίποντο και κοιτάζει το επόμενο ματς στον Βόλο παρουσία 20.000 και πλέον οπαδών του. Είναι χρέος μας να κατακλύσουμε τον Βόλο την άλλη βδομάδα για να αποθεώσουμε την ομάδα μας.
Μιας και μας στέρησε το δικαίωμα την 1η αγωνιστική όχι κάποιο σοβαρό παράπτωμα των οπαδών μας, αλλά οι ηλίθιοι νόμοι που τιμωρούν άνευ λόγου και ουσίας με την ίδια βαρύτητα κάτι το μεμπτό με κάτι ανάξιο καν σχολιασμού. Το γεμάτο ρόστερ και η πληθώρα των επιλογών ήταν αυτά που έδωσαν την νίκη στον Ολυμπιακό. Έφτανε η ποιότητα των, ανέτοιμου Ζέλσον , του Γιαζίτζι, και του Νασιμέντο για να «δημιουργήσει» η ομάδα, καθώς το σχήμα με τα δύο αμυντικά χαφ Γκαρσία και Έσε δεν είναι το ιδεατό για ομάδες που έρχονται για να καταστρέψουν το ποδόσφαιρο, με το μυαλό μόνο στο πως να αμύνονται, μπας και κόψουν βαθμό από εμάς, και όχι τόσο για να πάρουν εκείνοι έναν.
Ο Ολυμπιακός θα βρει ρυθμό, θα βρει τα πατήματα του, θα εμφανιστεί πιο πλήρης στο μέλλον και όσο περνάει ο καιρός θα παρουσιάζεται και καλύτερος. Το «πρόβλημα» του θα είναι μόνο να βάζει γρήγορα το πρώτο γκολ. Μετά όλα θα έρχονται πιο εύκολα. Και το θέαμα, και τα πολλά γκολ, και οι νίκες και οι τρείς βαθμοί. Υπάρχουν βέβαια πολλοί που στεναχωρήθηκαν όταν η μπάλα αναπαυόταν στα δίχτυα του Αστέρα περισσότερο και από τους ίδιους τους παίχτες της Τρίπολης, αλλά τι να κάνουμε; Τόσα χρόνια έπρεπε πλέον να το έχουν συνηθίσει.
Όσο ο Ολυμπιακός κερδίζει τόσο θα αγχώνονται οι «άλλοι» να μας ακολουθούν βαθμολογικά. Μέχρι ενός σημείου πάντα, γιατί από ένα σημείο και μετά δεν θα μας βλέπουν καν στην βαθμολογία. Όποια ομάδα αποφασίσει να παίξει ανοιχτό ποδόσφαιρο με μας θα βαριέται να κάνει σέντρα. Δεν θα είναι κάθε μέρα του Αη Γιαννιού για τους αντιπάλους μας, να λείπουν ταυτόχρονα οι Γιάρεμτσουκ, Στρεφέτσα, Καμπελά, να είναι ανέτοιμος ο Ζέλσον , θα έρθουν τις επόμενες ημέρες και ο εξτρέμ και ο 3ος επιθετικός, θα μπουν στο πετσί του ρόλου και οι νέοι παίχτες μας, και έχουμε και την υπομονή να περιμένουμε τους Πνευμονίδη και Λιατσικούρα. Κρατάμε τους τρεις βαθμούς, ότι κυνηγήσαμε ως το τέλος τη νίκη, την ομορφιά των γκολ, και συνεχίζουμε. Ας κρατήσουν αυτοί το 27% της κατοχής και το «ωραίο» στήσιμο τους σε άδειο γήπεδο. Λίγο ξεμύτισαν μετά το 1-0 και έφαγαν καπάκι και 2ο.
Θα ήταν κρίμα να πέσουμε θύμα εκπλήξεως έστω και αν έπρεπε να παρουσιαστούμε πιο έτοιμοι στην εκτέλεση των λίγων ευκαιριών που δημιουργήσαμε γιατί ξέραμε πως θα μας αντιμετωπίσουν. Τέλος καλό, όλα καλά, και τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Και ισοπαλία να ερχόταν το ματς , πάλι θα έλεγα, ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Και όποιος δεν το βλέπει δικαίωμα του να πιστεύει κάτι διαφορετικό και να μην αισιοδοξεί. Προσωπικά δεν θυμάμαι να έχουμε πάρει Πρωτάθλημα μόνο με νίκες σε όλα τα παιχνίδια, παίζοντας παράλληλα σε όλα καλά. Κάθε αρχή και δύσκολη, και από την στιγμή που το ξεπεράσαμε, το 49ο ήρθε ένα βήμα πιο κοντά.
