Βρήκαν τα «σαλιγκάρια» το αποκούμπι που έψαχναν
Αν υπάρχουν Ολυμπιακοί που εν έτη 2025, και μετά από όσα έχουν δει εδώ και 15 χρόνια , αναρωτιούνται μετά από μια ήττα στο Βόλεϊ αντρών όσο οδυνηρή και αν ήταν που πάνε τα έσοδα από τα μέλη, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Ας πάνε μια βόλτα στην τροπαιοθήκη του ερασιτέχνη να τα δουν. Τι να εξηγήσω; Ότι τόσα χρόνια οι ζέλες ήταν άφαντοι και έριξαν χρήμα φέτος; Έχουν 6 ομαδικά τμήματα να πρωταγωνιστούν η να είναι ανταγωνιστικά για να συντηρήσουν; ΟΧΙ. Πληρώνουν τόση εφορία όσο εμείς; ΟΧΙ. Κάνουν τα τμήματα τους μέχρι την άνοιξη ευρωπαϊκά ταξίδια; ΟΧΙ. Πέρσι μόνο, δώσαμε πριμ για τις κατακτήσεις 14 τροπαίων… όταν αυτοί έδωσαν μόνο σε 1. Γιατί δεν γίνεται λοιπόν μια σύγκριση και στα έξοδα μεταξύ των δύο συλλόγων που είναι απείρως μεγαλύτερα σε μας; Το ίδιο είναι να μοιράζεις σε 6 τμήματα το όποιο μπάτζετ και το ίδιο ουσιαστικά σε 3;
«Βλέπουν» αθλητές σαν τους Ατανασίεβιτς, Καβάνα, Πέριν, Νεντέλκοβιτς, και Φρομ ως ξένους από τα lidl; Σοβαρά τώρα; Εκ των υστέρων αποδείχτηκε λανθασμένη η επιλογή να μείνει έξω ο Φρομ. Γιατί στην Ελλάδα κάποιος εκ των ξένων θα πρέπει να μένει εκτός. Χωρίς υποδοχή , δεν βγήκε καλή η πάσα και κατά συνέπεια και η επίθεση. Χωρίς σερβίς να χαλάσεις την αντίπαλη άμυνα κάναμε πιο εύκολο το έργο των αντιπάλων. Η λογική λέει ότι στα επόμενα ντέρμπι τουλάχιστον θα πρέπει να πηγαίνεις με Έλληνες κεντρικούς.
Ο Παναθηναϊκός λόγω της συνύπαρξης των Ελλήνων Ανδρεόπουλου και Πρωτοψάλτη ως ακραίους είχε την δυνατότητα να σχεδιάσει διαφορετικά την ομάδα του όσον αφορά τις θέσεις που κάλυψε με ξένους. Εμείς δεν την έχουμε αυτή την δυνατότητα. Μπροστά μας έχουμε την πρόκληση της Ευρώπης. Θεωρητικά θα δούμε καλύτερη την ομάδα μιας και θα μπορούν να παίξουν και οι 5 ξένοι. Δεν πρέπει η στεναχώρια να μας οδηγήσει σε βιαστικές εν βρασμώ αποφάσεις, πόσο μάλλον να αφήσουμε την ομάδα να παλέψει μόνη της. Τόσο με την Λας Πάλμας την Πέμπτη όσο και με την Βάσας στις γυναίκες την Τετάρτη το Ρέντη πρέπει να γεμίσει.
Ανεξάρτητα με την όποια διαφορετική γνώμη μπορεί να έχει ο καθένας μας , όλοι έχουμε μια κοινή συνισταμένη. Όλοι θέλουμε το καλύτερο για την ερυθρόλευκη με τον δαφνοστεφανωμένο. Κανείς δεν θέλει να χάνει ούτε στο τάβλι ειδικά από δαύτους. Τίποτε δεν κρίνεται Νοέμβρη μήνα. Δεν έχουμε συμβόλαιο με τις νίκες και τις κούπες. Αυτό που έχουμε πετύχει όλα αυτά τα χρόνια να παίρνουμε κατά δεκάδες τα εγχώρια τρόπαια , όπως να παίρνουμε και Ευρωπαϊκά, είναι άθλος και κάποιες φορές και υπέρβαση. Κάποια χάθηκαν. Οι χαρές όμως που μας έχουν προσφέρει όλα τα τμήματα μας, είναι απείρως μεγαλύτερες από τις στεναχώριες. Κάποια στιγμή θα αντιδρούσαν και οι απέναντι. Παίζουμε μόνοι απέναντι σε όλους. Φέτος δεν είμαστε φαβορί στα περισσότερα τμήματα. Αυτή είναι η αλήθεια.
Οι αντίπαλοι μας εκτόξευσαν στα ύψη τα μπάτζετ τους. Ο καθένας και σε διαφορετικό άθλημα. Ο Αθηναϊκός στο μπάσκετ γυναικών, ο Πανιώνιος στο Βόλεϊ γυναικών, η ΑΕΚ όπως κάθε χρόνο άλλωστε στο Χάντμπολ και αναγκάσαμε τον ΠΑΟ να επενδύσει φέτος στα 3 από τα 4 τμήματα του. Δεν ήμασταν όμως ποτέ φαβορί στο Χάντμπολ αλλά πήραμε 5 Πρωταθλήματα 3 Κύπελλα και 4 Σούπερ Καπ από την ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια. Πέρσι δεν ήμασταν φαβορί στο μπάσκετ γυναικών και κάναμε Νταμπλ. Πέρσι δεν ήμασταν φαβορί ούτε στο βόλεϊ γυναικών και κάναμε Τρεμπλ. Δεν τελειώνει η σεζόν με μια ήττα. Αν χρειαστεί, όπου χρειαστεί και μπορούμε να διορθώσουμε τα πράματα υπάρχει κανείς που αμφιβάλει ότι θα το κάνουμε;
Υ.Γ. Στεναχώρια υπάρχει περισσότερο για τον κόσμο που έφυγε πικραμένος και δεν σταμάτησε λεπτό να στηρίζει την ομάδα.
Υ.Γ.2… Εσείς «γκαβοί» που είδατε το Ρέντη άδειο με 1.200 άτομα , απλά σας θυμίζω ότι χωράει 2.500 κόσμο πλέον. Δεν είναι στρούγκα να δείχνει γεμάτο με 500 άτομα.
