Κανονικά θα έπρεπε να μιλάμε μόνο για τον αγώνα και το άθλημα, να ασχολούμαστε μόνο με τους αθλητές και τους προπονητές, για συστήματα, τρόπο παιχνιδιού κλπ. Αλλά, τι να πω; Αν εκφραστώ όπως θέλω, θα έχω τραβήγματα. Ενώ την ίδια ώρα τύποι σαν τον κύριο Παππά έχοντας την ασυλία του φιλοξενούμενου από την αστυνομία μπορεί να κάνει άσεμνες χειρονομίες προς την κερκίδα η οποία αν αντιδρούσε, θα επρόκειτο φυσικά για χούλιγκανς κλπ κλπ κλπ. Να μιλήσω για τη διαιτησία; Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω; Η φάση με τον Μάντζαρη προς το τέλος του αγώνα, ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα. Έγιναν όργια σε όλη τη διάρκεια του ματς. Εγώ πάντως θα συνεχίσω να είμαι υπερήφανος για την ομάδα μου, να πανηγυρίζω αντρίκιες νίκες, προκρίσεις και κούπες. Ξέρω ότι δεν χρειάζομαι τη βοήθεια της διαιτησίας για να πανηγυρίσω. Δεν έχω «Ζέκα, Κουτρουμπή, Στιλ, Χουλτ και Γουακάσο» στην ομάδα μου. Έχω Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη, Παπανικολάου, Παπαπέτρου, Αγραβάνη! «Μπράβο» στην ελληνική διαιτησία για τα όσα έκανε. Ο απόλυτος εξευτελισμός της ήταν αυτό το ματς. «Μπράβο» σε όλους όσους συνεισέφεραν ώστε να μην πάρει σε όλα τα αθλήματα μόνο ο Ολυμπιακός τις κούπες. «Μπράβο» σε όλους όσους βλέπουν, δημοσιογράφους, κράτος, μια ομάδα με τόσο μικρό μετοχικό κεφάλαιο (880.000 ευρώ έναντι 25.000.000 ευρώ του Ολυμπιακού αν δεν κάνω λάθος σύμφωνα με τους ισολογισμούς του 2015) να συντηρείται με μαγικό τρόπο. Οι τίτλοι στο μπάσκετ κρίνονται κατά 99% αποκλειστικά και μόνο στα παιχνίδια μεταξύ Ολυμπιακού-ΠΑΟ. Ακυρώνουν με τον τρόπο που κερδίζουν την αξία των παικτών τους. Μπράβο τους πάντως που μπορούν και συντηρούν  τους Τζέιμς, Φελντέιν, Σίνγκλετον, Μπουρούση, Καλάθη, Ρίβερς, Γκάμπριελ με τόσα λίγα χρήματα, που μπορούν και βγάζουν ολόκληρο αγώνα χωρίς φάουλ χρησιμοποιώντας τόσους λίγους παίκτες. Μπράβο τους που έχουν ακόμη οπαδούς και κουράγιο να πανηγυρίζουν! Τους υποσχόμαστε ότι είναι η τελευταία φορά για τη φετινή σεζόν...

Όλα έχουν και τα όρια τους. «Κάποιοι» δεν θέλουν όπως φαίνεται να διεξάγονται οι αγώνες σε φίλαθλα πλαίσια. Θέλουν εντάσεις. Θέλουν να προκαλούν τον κόσμο. Θέλουν να αντιδράει. Μην μπερδεύεστε ορισμένοι. Μιλάμε για λογική αντίδραση, όχι ψεύτικη όπως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Εκεί οι αντίπαλοι μας είναι ανύπαρκτοι, ψάχνουν άλλοθι με τη διαιτησία. Εμείς στο μπάσκετ δεν ψάχνουμε, ούτε κατασκευάζουμε άλλοθι. Εμείς σαν Ολυμπιακοί σε ΟΛΑ τα αθλήματα είμαστε αυστηροί ΠΡΩΤΑ με την ομάδα μας, όταν δεν αγωνίζεται όπως θέλουμε. Όταν φταίμε δεν κρύβουμε τα προβλήματα μας κάτω από το χαλάκι. Φωνάζουμε αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό, ας  πούμε. Δεν κρυβόμαστε πίσω από τις διαιτητικές αποφάσεις. Και στο ποδόσφαιρο το πρωτάθλημα δεν κρίνεται ποτέ σε ένα-δύο αγώνες. «Μακάρι» να καταφέρουν να πάρουν αυτό το Κυπελλάκι, που το έχουν άλλωστε τόση ανάγκη. Έτσι, κάθε χρόνο, ένα μόνο. Μη πιαστούν και τα χέρια σας. Εξάλλου, νωπές είναι ακόμη οι μνήμες τους από την περσινή κατάκτηση (τι σύμπτωση πάλι μόνο ένα τρόπαιο πήρατε) του Κυπέλλου κόντρα στην μπασκετομάνα ομάδα του Φάρου Κερατσινίου! Σε όλα τα άλλα αθλήματα, σε όλες τις διοργανώσεις είχε πάλι, καναπέ και σερβίρισμα κυρίως πιάτου τον αγαπημένο τους «λούτσο»! Θρεπτικότατο ψάρι. Πολλές βιταμίνες. Άντε βρε, καλοφάγωτο. Και του χρόνου πάντα «τέτοιες» επιτυχίες. Ένα λάθος κάνατε μόνο. Πήγατε στο ΟΑΚΑ να πανηγυρίσετε. Στο σπίτι του Βασιλακόπουλου πήγατε, ρε αχάριστοι;