ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Αυτό που απαιτούμε πάντα από εσάς, ανεξάρτητα με το όνομα του αντιπάλου, είναι να τα δίνετε όλα, να μάχεστε, να σέβεστε αλλά να μην φοβάστε, να καταθέτετε την ψυχή σας στο γήπεδο, και να προσπαθείτε για τη νίκη. Επειδή το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο και δεν στηρίζεται στη λογική, αν τα κάνετε όλα αυτά, ό,τι αποτέλεσμα και να έρθει θα σας αποθεώνουμε. Η χρονιά ξεκίνησε ήδη επιτυχημένα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα με την Κράσνονταρ. Μόνο και μόνο ότι πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ξανά την υπέρβαση και να βρεθούμε στους ομίλους, ανεξαρτήτως διαφοράς στο μπάτζετ και του ονόματος του αντιπάλου, είναι επιτυχία. Εσκεμμένα υποβαθμίζουν και απαξιώνουν τα γιουσουφάκια την Κράσνονταρ για να δέσουν το γάιδαρο τους. Αν προκριθούμε, θα λένε, έλα μωρέ δεν κάναμε και κάτι σπουδαίο, αν αποκλειστούμε, να ξεκινήσουν να μοιράζουν ευθύνες, εν όψει έναρξης του πρωταθλήματος.

Όσοι βρεθούμε σήμερα στο γήπεδο, γινόμαστε ένα με τους παίκτες. Με όλους τους παίκτες. Όχι μόνο με αυτούς που γουστάρει ο καθένας. Όχι όταν κάνει λάθος αυτός που μας αρέσει να το προσπερνάμε, και όταν το κάνει αυτός που δεν συμπαθούμε τον στήνουμε στον τοίχο. Όσοι αποτελέσουν την 11άδα που θα ξεκινήσει το ματς, δεν μπήκαν στα αποδυτήρια, πήραν φανέλα βασικού και βγήκαν να παίξουν. Τους ΕΠΕΛΕΞΕ ο προπονητής. Αυτός τους προπονεί καθημερινά, ξέρει σε τι κατάσταση είναι ο καθένας, και ανάλογα επιλέγει τους παίκτες που θα εφαρμόσουν το σύστημα που έχει επιλέξει να παίξει κόντρα στην Κράσνονταρ. Αφήστε τα διπλώματα προπονητή στο σπίτι και φορέστε την ερυθρόλευκη ως οπαδοί. Όπως δεν θα θέλετε να δείτε κάποιον παίκτη να υστερεί έτσι και ο 12ος δεν πρέπει να σταματήσει ούτε λεπτό να υπενθυμίζει στους Ρώσους ότι μόνο ένα αποτέλεσμα «παίζει». Ή θα κερδίσουμε ή θα χάσουν. Κράσνονταρ θυμήσου εδώ είναι Πειραιάς, εμείς θα σε «κερδάμε» και εσύ θα προσκυνάς. Χειροκροτούμε, την κάθε προσπάθεια και δεν δυσανασχετούμε, αν δεν πάει η μπάλα εκεί που «θέλουμε». Στηρίζουμε ακόμη περισσότερο την ομάδα αν στραβώσει κάτι. Τα ματς είναι δύο και λήγουν στο 90. Μπορεί να χρειαστεί και κάτι παραπάνω.

Ο Ολυμπιακός δεν έχει ανάγκη από επικριτές, έχει ανάγκη από στήριξη. Από οπαδούς που τον λατρεύουν, όχι ανάλογα με το αποτέλεσμα, αλλά από την προσπάθεια και τον δαφνοστεφανωμένο. Το βράδυ της Τετάρτης ανήκει και σε μας. Γινόμαστε ένα με την ομάδα και όλοι μαζί πάμε να βάλουμε τις βάσεις για την πρόκριση. Και αν δεν γίνει αυτό… τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι. Ούτε ομάδα αλλάζουμε, ούτε το γήπεδο κόβουμε, ούτε την τρέλα μας τιθασεύουμε. Τα γράφουμε όλα στα «φρύδια» μας και συνεχίζουμε με ψηλά το κεφάλι. Κάποια μέρα είμαι σίγουρος ότι θα ζήσουμε αυτό που είναι ένα όνειρο τρελό μαζί με τους νεκρούς μας. Γιατί εμάς, αυτό είναι το όνειρο μας. Όχι η συμμετοχή σε ομίλους, ούτε ένα πρωτάθλημα ή Κύπελλο μετά από δεκαετίες, ούτε να βρούμε Πρόεδρο, ούτε να γινόμαστε τσάτσοι κυβερνήσεων για να επικρατούμε, ούτε να ζητιανεύουμε για να ξεχρεώσουμε. Σε όποιον όλα αυτά του φαίνονται οικεία, του εύχομαι καλή τηλεθέαση και φέτος. Εγώ οπαδός της Γκαμπάλα, της Έστερσουντ και της ΑΙΚ Στοκχόλμης δεν θα γίνω ποτέ. Έχω ομάδα που αγαπώ και τους περιποιείται τα δέοντα. Από πίσω και από μπρος. Δηλαδή εντός και εκτός έδρας, για να μην γίνει και καμιά παρεξήγηση καθ’ ότι τα «κορίτσια» είναι ευαίσθητα.