Μακάρι να παρθούν οι αποφάσεις εκείνες που θα μας οδηγήσουν στην ηρεμία και στην κανονικότητα
Ο Ολυμπιακός μπαίνει σε μια νέα εποχή δυστυχώς με το αριστερό. Μόνο με ροδοπέταλα δεν είναι στρωμένος ο δρόμος πλέον. Και πώς να είναι διαφορετικά όταν σε 3 μέρες καλούμαστε να διεκδικήσουμε την πρόκριση στα πλέι οφ του Γιουρόπα με την ομάδα που είδαμε να χάνει με κατεβασμένα τα χέρια από την Μακάμπι. Δεν είναι θέμα δυναμικότητας του αντιπάλου αλλά καθαρά θέμα παιχτών πλέον μιας και ο Μάρτινς δεν θα είναι στον πάγκο.
Και ακόμη προπονητής δεν έχει έρθει. Και αν έρθει ακόμη και σήμερα πόσα να αλλάξει σε 3 μέρες; Μόνο ίσως ευελπιστούμε άμεσα την ψυχολογία κάποιων. Βρσάλικο και Ζίνκε έχουν δρόμο ακόμη μπροστά τους για να θεωρηθούν έτοιμοι. Ο Αμπουμπακάρ λόγω ενοχλήσεων είναι εκτός. Χουάνγκ και Λάιντνερ δεν τους έχουμε δει καν όχι σε αγώνα αλλά ούτε σε προπόνηση. Ο Σκάρπα δεν ξέρουμε αν έρθει τώρα ή τον Γενάρη και η μεταγραφή του Μπάρντι είναι στα σκαριά. Πόσο να εμπιστευτώ τον Γκάρι, όταν ούτε προετοιμασία έκανε λόγω τραυματισμού (σύνηθες φαινόμενο), ούτε καν έχει παίξει σε φιλικό έστω και ένα λεπτό; Πάλι με μοναδικό εξτρέμ τον Μασούρα πάμε να παίξουμε. Με παίχτες φευγάτους, με παίχτες υπό μεταγραφή και με παίχτες που δεν ξέρουμε τι θα δούμε στο γήπεδο πάμε να παίξουμε με την Σλόβαν μάγκες. Αν δεν βγουν μπροστά οι παλιοσειρές και δεν βοηθήσει ο κόσμος δεν τα βλέπω καλά τα πράματα την Πέμπτη.
Το καλοκαίρι του 2010 είχαμε μείνει εκτός Ευρώπης και χτίσαμε την ομάδα από την αρχή, με το μυαλό μόνο στο Ελληνικό Πρωτάθλημα. Το 2018 ο Μάρτινς είχε έρθει από την άνοιξη και χτίστηκε εξ ολοκλήρου από τον Ιούνιο η νέα ομάδα. Τώρα όμως θα έχουμε άλλο προπονητή και άλλο ρόστερ αλλά είναι 1η Αυγούστου. Σε 19 μέρες ξεκινάει το Πρωτάθλημα. Η συμμετοχή σε ευρωπαϊκούς ομίλους ακόμη παίζεται. Και τα έσοδα είναι αναγκαία για το χτίσιμο της νέας ομάδας. Αυτό έπρεπε λογικά να γίνει τον Μάϊο όχι τώρα. Ο χρόνος είναι αμείλικτος. Και αν ισχύσουν όλα όσα ακούγονται θα μιλάμε για εντελώς διαφορετική 11αδα, όχι μόνο ρόστερ. Πόσο γρήγορα να αποκτηθεί χημεία; Πόσο γρήγορα να δέσουν ως σύνολο; Με τους αγώνες να τρέχουν Κυριακή- Τετάρτη;
Δεν λέω ότι δεν είναι αναγκαίο, αλλά γίνεται να φύγουν όλοι όπως ακούγεται; Κάποιες πωλήσεις όπως των Ρέαμπτσιουκ, Σισέ, Μαντί, Κούντε, Τικίνιο, Χασάν ήταν από πριν στο πρόγραμμα… αν οι προτάσεις που θα έρχονταν κρίνονταν ικανοποιητικές! Ο Καρβάλιο περισσεύει αν έρθει ο Μπάρντι και υπάρχει και ο Ζίνκε. Εγώ μαζί σας, να ξηλωθεί η ομάδα, για πέστε μου τους Έλληνες που θα δηλωθούν στην ευρωπαϊκή λίστα αν φύγουν ο Μανωλάς, ο Σωκράτης και ο Μπουχαλάκης; Τι θα κάνουμε; Θα πάμε στην Ευρώπη με μοναδικούς Έλληνες τον Μασούρα, τον Τζολάκη και 17 ξένους; Με 6 παίχτες λιγότερους από όσους έχουμε δικαίωμα να δηλώσουμε; Πόσο εύκολο είναι να αντικατασταθούν οι περισσότεροι του ρόστερ και κυρίως πόσο εύκολο είναι να έρθουν άμεσα αποτελέσματα;
Γιατί στατιστικά και μόνο να το δεις η ποδοσφαιρική λογική λέει ότι δεν θα βγουν όλες οι μεταγραφές. Και δεν αφορά την αξία τους αλλά όλοι θα θέλουν τον χρόνο τους. Και δεν βλέπω κανέναν να έχει την υπομονή να περιμένει. Εδώ μιλάμε πως αν εν τέλει «φύγουν» οι Βάτσλικ, Μανωλάς, Σωκράτης, Εμβιλά, Ελ Αραμπί, θα έχει αλλάξει ολοκληρωτικά όλη η βασική 11αδα τον Αύγουστο. Και φυσικά δείξε μου τους επόμενους για να ησυχάσω τουλάχιστον θεωρητικά. Γιατί όλοι στο χορτάρι κρίνονται.
Εδώ λέγαμε ότι χρειαζόμαστε παίχτες πριν την Μακάμπι, πόσο μάλλον αν ανοίξει η πόρτα της εξόδου. Προσέξτε δεν λέω γιατί φεύγει ο οποιοσδήποτε, γιατί ξέρω τι δεν έκανε για να μείνει. Γιατί όλοι φταίνε για την εικόνα της ομάδας. Και οι παίχτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών μιας εκείνοι μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση να ξεκινάμε σχεδόν από την αρχή, αρχές Αυγούστου. Γιατί έμειναν μόνο στα λόγια και τις δηλώσεις από την κλήρωση και μετά. Όπως δέχτηκε τις συνέπειες ο σύλλογος να τις δεχτούν και αυτοί.
Θα χρειαστεί υπομονή και γερό στομάχι τις επόμενες ημέρες. Μετά την 31η Αυγούστου ότι και να λέμε θα είναι άχρηστο. Ότι είναι να γίνει ας γίνει τώρα. Δεν ξέρω ειλικρινά τι είναι πιο σωστό να γίνει και τι όχι. Ένα πράγμα ξέρω μόνο. Εγώ τον Ολυμπιακό δεν τον αφήνω στα δύσκολα μόνο του. Δεν πηγαίνω γήπεδο για κανέναν άλλον. Ούτε για προπονητή, ούτε για παίχτη. Μόνο για το σήμα και την ερυθρόλευκη. Μακάρι να παρθούν οι αποφάσεις εκείνες που θα μας οδηγήσουν στην ηρεμία και στην κανονικότητα. Αυτή την φορά πάντως είναι πιο δύσκολα τα πράματα. Η αγάπη για την ομάδα τώρα φαίνεται. Στις φιέστες και στις νίκες, πηγαίνει και η κουτσή Μαρία. Η γενιά η δική μου αντρώθηκε στις κερκίδες σε πολύ πιο δύσκολα χρόνια. Και δεν έλειψε λεπτό από την κερκίδα. Όταν ξηλώνει το ρόστερ και κάνει μεταγραφές για να το φτιάξει από την αρχή δεν παραδέχεται τα λάθη του; Απέναντι του εγώ ξέρω ότι είναι μόνο οι αλλόθρησκοι, οι στημένοι και οι επαγγελματίες ψεύτες. Όχι οι οπαδοί που αγωνιούν να πάρει τις σωστές αποφάσεις για να φτιάξει ξανά τον νέο Ολυμπιακό.
Και αισθάνομαι τυχερός που έχω Πρόεδρο τον Μαρινάκη και όχι Αλαφούζους, Σαββίδηδες και Μελισσανίδηδες. Άλλο η κριτική, άλλο ο τρόπος που γίνεται, και άλλο η ισοπέδωση και η απαξίωση. Δεν χρειάζεται να βρίζεις για να ασκείς κριτική. Και αν όλα τα παραπάνω δεν αρέσουν σε κάποιους δικαίωμα τους. Είναι όμως η άποψη μου. Όπως θέλουν λοιπόν να σέβονται την δική τους έτσι να σέβονται και των άλλων. Καλημέρα σας, καλό μήνα, και μακάρι να πάνε όλα κατ΄ ευχήν.
