Η ποιότητα του Ματιέ δείχνει τον δρόμο για τους επόμενους παίκτες που πρέπει να έρθουν
Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μας αποπροσανατολίσει η «εύκολη» νίκη επί του ΠΑΣ όσον αφορά την επερχόμενη μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας σε καίριες θέσεις της 11αδας αλλά και του πάγκου, που έχουμε απόλυτη ανάγκη. Δεν περιοριζόμαστε στις εν Ελλάδι επιτυχίες, ούτε κοιτάμε τους «απέναντι» για να κινηθούμε ανάλογα. Θέλουμε να δούμε πολύ καλύτερη μπάλα, ποιοτικούς παίχτες, να είμαστε σε όλα τα ματς ισοπεδωτικά ανώτεροι, να ανυπομονούμε να έρθει η Κυριακή να πηγαίνουμε γήπεδο και το κυριότερο να φεύγουμε χορτασμένοι. Κάποιοι από τους παίχτες που χρησιμοποιήθηκαν δεν μπορούν να προσφέρουν περισσότερα στον Ολυμπιακό.
Εμείς θα παίζουμε Πέμπτη – Κυριακή συνεχόμενα, οπότε οφείλουμε να έχουμε όσο το δυνατόν πιο πλήρες και πιο ποιοτικό ρόστερ. Δεν θα κερδίζουμε τόσο «εύκολα» άλλα ματς, ειδικά εκτός έδρας με το υπάρχον, όσο προχωράει το Πρωτάθλημα. Μην περιμένετε να έχουμε απέναντι μας Χουτεσιώτηδες και Τζανετόπουλους. Και όπου μας βρίσκει η «εξυγίανση» μπόσικους να είστε σίγουροι θα μας την «κάνει». Γιατί όμως πρωτίστως θα της έχουμε «δώσει» εμείς το δικαίωμα.
Ο Ολυμπιακός χρειάζεται κ «άλλους Ιν – Μπεομ» , στις θέσεις του σέντερ φορ , του αμυντικού χαφ, του στόπερ, του εξτρέμ και του ηγέτη στα χαφ. Και όλα αυτά ανεξαρτήτως πωλήσεων. Όποιος πωλείται χρειάζεται και αντικατάσταση. Με την επάνοδο δε και των τραυματιών (Αμπουμπακάρ, Βρσάλικο) , και του ανέτοιμου ως τώρα Λέϊτνερ, θα «στρώσει» η κατάσταση. Έγραψα μόνο αυτούς γιατί προσωπικά δεν μπορώ να υπολογίζω περισσότερο τους Γκάρι και Σωκράτη γιατί είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα ξανατραυματιστούν.Και η κατάσταση κάποιων παικτών πρέπει να γίνει μάθημα σε όλους μας ότι όταν έρχεται πρόταση πρέπει να πωλούνται στο πικ της καριέρας τους, και να αντικαθίστανται εφ όσον ικανοποιούμαστε με ρεαλιστικές προτάσεις. Μας μένουν μετά «ξενερωμένοι» χωρίς να είναι 100% προσηλωμένοι στον σύλλογο και αυτό φαίνεται από την απόδοση τους στο γήπεδο. Και εγώ θέλω να βλέπω Έλληνες στην 11αδα και γενικότερα στο ρόστερ αλλά όχι απλά Έλληνες αλλά τους καλύτερους Έλληνες. Που να μπορούν να προσφέρουν όντας ισάξιοι με τους περισσότερους από τους ξένους. Και φυσικά κάποιους ξένους που να κάνουν την διαφορά από όλους τους υπόλοιπους.
Παίκτες σαν τον Βαλμπουενά σε κομβικές θέσεις της 11αδας. Ηγέτες που θα παρασέρνουν και τους υπόλοιπους στον ρυθμό τους , και θα είναι σημεία αναφοράς της ομάδας. Δίπλα στους καλούς θα γίνονται και οι υπόλοιποι καλύτεροι. Αυτό μας έχει διδάξει το παρελθόν. Κριτήριο πάντως, προσωπικά για μένα δεν είναι οι μεταγραφές, η Ευρώπη, ο αντίπαλος η το θέαμα για να βρίσκομαι στην κερκίδα. Παρά μόνο η ερυθρόλευκη. Αυτήν θέλω να βλέπω. Η στεναχώρια από κάποια άτυχα αποτελέσματα κρατάει ελάχιστα. Η περηφάνια για όσα ζούμε αιώνια. Άλλο τι λέμε κ αυτό μέχρι την τελευταία μέρα των μεταγραφών κ άλλο ως οπαδοί ποια είναι η «υποχρέωση» μας. Και να είμαστε ρε αισιόδοξοι. Να ανησυχούσαμε αν ζούσαμε παλιότερες καταστάσεις.
Ελπίζω τις ημέρες που απομένουν μέχρι να τελειώσει η μεταγραφική περίοδος να γίνουν ΟΛΕΣ εκείνες οι κινήσεις που χρειάζεται η ομάδα για να ξαναγίνει πανίσχυρη και θεαματική. Μεταγραφές ποιότητας και ουσίας καλύτερες από αυτές που έχουμε ήδη κάνει. Εχθρός του καλού ανέκαθεν για μας τους Ολυμπιακούς ήταν, είναι και θα είναι το καλύτερο. Για αυτό μετράμε 22 Πρωταθλήματα τα τελευταία 26 χρόνια , για αυτό ζήσαμε μεγάλες Ευρωπαϊκές στιγμές και πάντα θα ζητάμε να ζήσουμε ακόμη μεγαλύτερες.
