Θρύλος... Supersonic!
Μια ακόμα πολύ σημαντική νίκη για τον Ολυμπιακό με αντίπαλο την Αρμάνι Μιλάνο. Τη φορμαρισμένη ιταλική ομάδα που ήρθε στο ΣΕΦ μετρώντας μόνο νίκες στην Euroleague και στο πρωτάθλημά της. Αλλά στον Πειραιά, το αφεντικό είναι ένα. Αυτό λέγεται Θρύλος και μετά την Αναντόλου Εφές το συνειδητοποίησε και η Αρμάνι. Η τελική διαφορά των 10 πόντων είναι ίσως δίκαιη, υπό την έννοια ότι οι πρωταθλητές Ελλάδας είχαν το προβάδισμα καθ' όλη τη διάρκεια του ματς, αλλά στην τελευταία περίοδο το ανέβασαν πάνω από τους 10 πόντους.
Πάμε, όμως, στην ουσία. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τονίζει διαρκώς ότι η βάση του παιχνιδιού του Ολυμπιακού είναι η άμυνα. Αυτό είναι εν μέρει σωστό. Αλλά αυτό που κάνει τον θρύλο φέτος να βγαίνει νικητής στα μεγάλα ματς, δεν είναι μονάχα η αμυντική του συμπεριφορά. Είναι το πλούσιο επιθετικό ταλέντο των παικτών του. Ο Ολυμπιακός διαθέτει πλειάδα παικτών πρώτης γραμμής με εκτελεστικές ικανότητες που μπορούν, ο καθένας στη βραδιά του, να διαλύσουν έναν αντίπαλο από μόνοι τους. Όμως, σε... νορμάλ βραδιές όπως αυτή με το Μιλάνο, να βάλουν όλοι τους από ένα λιθαράκι για να έρθει η νίκη. Το είδαμε και αυτό την Τρίτη το βράδυ με την Αρμάνι.
Πέντε παίκτες με διψήφιο αριθμό πόντων και άλλοι δύο πάνω από τους οκτώ. Οριακά, δηλαδή, δεν ήταν 7 οι "ερυθρόλευκοι" με +10 πόντους. Κι αυτό αποδεικνύει περίτρανα το εξαιρετικό επιθετικό ταλέντο του ρόστερ των πρωταθλητών Ελλάδας. Παίκτες που μπορούν να βγάλουν φάσεις από μόνοι τους, να δημιουργήσουν στο "ένας εναντίον ενός". Σπανούλης, Γκριν, Λοτζέσκι, Πρίντεζης, Χάκετ... Κι αυτό κάνει πολύ δύσκολη δουλειά της αντίπαλης άμυνας που δεν ξέρει από που να φυλαχθεί.
Το δεύτερο στοιχείο που "συναγωνίζεται" τον επιθετικό πλουραλισμό του Θρύλου είναι το παιχνίδι στο transition. Όλη τη χρονιά θα λέμε... Run, Θρύλε, run... Γιατί εκεί ο Ολυμπιακός δεν έχει αντίπαλο. Άπαξ και βγει η άμυνα ή εξασφαλιστεί το αμυντικό ριμπάουντ και η πρώτη πάσα δοθεί γρήγορα, οι πρωταθλητές πατούν το... γκάζι και άντε πιάστε τους. Υπερηχητικοί! Όσο κι αν η Αρμάνι έδειξε να έχει γρήγορες επιστροφές, ο Θρύλος "χτύπησε" αρκετές φορές με το γρήγορο παιχνίδι του. Κι εδώ υπάρχει μια παράμετρος που κάνει ακόμα πιο σημαντικό αυτό που είδαμε την Τρίτη το βράδυ στο ΣΕΦ. Δηλαδή μια σπουδαία νίκη, με 91 πόντους παραγωγικότητα.
Οι πρωταθλητές κινήθηκαν σε "ρηχά... νερά" όσον αφορά στο κομμάτι της δημιουργίας. Με μόλις 13 ασίστ, αριθμός μικρός βάσει των δυνατοτήτων τους. Αλλά είπαμε. Στη δημιουργία ακόμα και με προσωπικές ενέργειες, παίρνουν άριστα. Κι επειδή έγινε συζήτηση για την αναλογία λαθών/ασίστ (14/13), στο τέλος έγιναν αρκετά όταν η διαφορά έπαιξε κοντά στους 15 πόντους. Σίγουρα είναι κάτι που θέλει προσοχή, αλλά με συνεχόμενα ματς και σε 48 ώρες ένα ακόμα πολύ δύσκολο στη Βιτόρια, το μυαλό χαλαρώνει και τα λάθη έρχονται πιο εύκολα.
Πάμε τώρα και σε ένα στοιχείο που αποτελεί, όπως αποδεικνύεται, σημείο αναφορά για το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Τα επιθετικά ριμπάουντ και οι παραπάνω κατοχές. Με τον Ολυμπιακό να έχει +11 (17-8) και +15 κατοχές σε σχέση με την Αρμάνι. Αυτά τα δύο στοιχεία ήταν καταλυτικά για να μπορέσει να φτάσει σε αυτή τη νίκη. Με τον Θρύλο να κάνει ένα ματς μυαλωμένοι, έχει έναν σημαντικό αριθμό παραπάνω κατοχών από την ιταλική ομάδα. Οπότε, σε συνδυασμό με την επιθετική δεινότητα των παικτών του Γιάννη Σφαιρόπουλο, δεν ήρθε τυχαίο αυτή η νίκη και μάλιστα με παραγωγικότητα 91 πόντους στην επίθεση.
Όλα αυτά είναι πολύ ωραίο, όμως το αυριανό ματς στη Βιτόρια είναι κριτήριο για την πορεία του Ολυμπιακού. Όχι μονάχα στο θέμα της συνέχισης του νικηφόρου σερί των τελευταίων αγώνων. Είναι ένα ματς που θα δείξει την πρόοδο του Θρύλου. Οι πρωταθλητές πρέπει να έχουν υψηλό ρυθμό και ένταση στο ματς τους, κόντρα στην Μπασκόνια και παράλληλα να συναγωνιστούν τους Βάσκους στο κομμάτι των κατοχών. Ο Ολυμπιακός στη Μαδρίτη είχε 7 κατοχές λιγότερες από την Ρεάλ. Με τις ισπανικές ομάδες που δίνουν ένα πολύ γρήγορο τέμπο στα ματς τους, οι "ερυθρόλευκοι" καλούνται να δείξουν εάν είναι πλέον έτοιμοι για αυτό το στιλ των παιχνιδιών. Εάν φτάσουν στο σημείο να συναγωνίζονται τους Ισπανούς, τότε είναι σε πολύ καλό σημείο.
Το σημαντικό, όμως, είναι πώς ο Ολυμπιακός είναι εξαιρετικός στο transition. Αυτό που θέλει ο Σφαιρόπουλος να παίξει φέτος η ομάδα του. Και όσο θα παίρνουν οι πρωταθλητές ματς στα πόδια τους τόσο θα αποκτούν καλύτερο ρυθμό, να βρίσκουν «χημεία» και θα αποδίδουν ακόμα καλύτερο μπάσκετ. Μην ξεχνάμε ότι σε αυτή την εξίσωση δεν έχει μπει ακόμα ο Γιάνγκ που μπορεί να βοηθήσει σημαντικά, καθώς η δουλειά που μπορεί να κάνει στην ρακέτα του Θρύλου θα είναι καταλυτική για να «τρέχουν» οι πρωταθλητές Ελλάδας. Απλά θα πρέπει να ανέβουν λίγο παραπάνω οι Μάντζαρης και Παπανικολάου, κάτι που έγινε στην 3η περίοδο με το Μιλάνο.
Το ματς με την Μπασκόνια ήταν εξ ορισμού δύσκολο, αλλά στον Θρύλο αρέσουν πάντα τα δύσκολα. Και παρότι υπάρχει η κούραση και την Τετάρτη θα ακολουθήσει ένα πολύωρο ταξίδι για τη Βιτόρια μέσω Βαρκελώνης, η παράδοση είναι καλή στη χώρα των Βάσκων. Με τον Ολυμπιακό να έχει κάνει πολλές και σημαντικές νίκες εκεί. Σημειώνουμε δε πώς η «Fernando Buesa Arena» είναι ένα γήπεδο που γουστάρει πολύ ο Βασίλης Σπανούλης.
Υ.Γ.1 Με τόσα πολλά και συνεχόμενα ματς στην Euroleague, δεν είναι και τόσο εύκολο να παίξεις τόσο δυνατά στην άμυνα. Αλλά να έρχονται οι νίκες.
Υ.Γ.2 Μέσα σε 10 ημέρες 4 ματς με μέσο όρο σκοραρίσματος 91 πόντους! Αυτή είναι η διαφορά του φετινού Ολυμπιακού.
Υ.Γ.3 Ο Γκριν είναι παίκτης ρυθμού. Εάν βάλει το πρώτο είναι «καυτός» μετά! Εάν όχι, δεν τον πάει. Όπως χθες με τα 0/5 δίποντα.
Υ.Γ.4 Ο Χάκετ έχει το χάρισμα να μπαίνει στο γήπεδο και να αλλάξει το momentum του ματς. Μεγάλη υπόθεση αυτή.
Υ.Γ.5 Όταν είσαι ντεφορμέ στα τρίποντα, χάνεις ακόμα και αυτά που είσαι αμαρκάριστος, μην το… κυνηγάς ρε Κώστα!
Υ.Γ.6 Ο χρόνος συμμετοχής του Γιάνγκ θα αυξάνεται σταδιακά. Στο χέρι του είναι να μεγαλώσει κι άλλο.
Υ.Γ.7 Πολύ καλός ξανά ο Λοτζέσκι. Ο πιο σταθερός παίκτης του Θρύλου στην επίθεση. Αλλά φέτος προσφέρει παντού.
