Μονοτμηματικοί δεν ήσασταν, εμείς σας καταντήσαμε
Ο Ολυμπιακός τελικά τερμάτισε πρώτος στην κανονική διάρκεια του Πρωταθλήματος της Ευρωλίγκα, κερδίζοντας και τα προβλήματα τραυματισμών που προέκυπταν μεσούσης της περιόδου. Για μια ακόμη φορά έδειξε την δυναμική του η οποία δεν στηρίζεται ποτέ στο μεγαλύτερο μπάτζετ έναντι όλων των άλλων ομάδων. Είναι αδιαμφισβήτητα ομάδα με όλη την σημασία της λέξεως. Αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους έχει τον κορυφαίο προπονητή της διοργάνωσης εδώ και χρόνια.
Κανένας άλλος με τέτοια μπάτζετ, με τέτοια προβλήματα, δεν θα έπαιζε το καλύτερο μπάσκετ, δεν θα τερμάτιζε πρώτος η στην πρώτη 4άδα, έχοντας το πλεονέκτημα της έδρας. Όλοι οι υπόλοιποι κάνουν τους «μάγκες» βασιζόμενοι όχι μόνο στα πλουσιοπάροχα ρόστερ τους αλλά και στην τύχη, και σε διαιτησίες που μόνο αντικειμενικές δεν μπορείς να τις χαρακτηρίσεις.
Δυστυχώς πολλές φορές η άγνοια η και η εμπάθεια προκαλούν γκρίνιες και μουρμούρες. Τι να εξηγήσεις στον καθένα πχ αναφορικά με τον χρόνο συμμετοχής των αθλητών στον εκάστοτε αγώνα; Που κανείς δεν ξέρει όλες τις παραμέτρους; Τι να εξηγήσεις όταν νομίζουν ότι όποιος προέρχεται από τραυματισμό , θα μπει και θα είναι στην ίδια κατάσταση με πριν; Αν αντέχει να παίζει περισσότερο;
Αν ανάλογα με την ροή του αγώνα και τα σχήματα του αντιπάλου , «αναγκάζεσαι» να αλλάξεις συστήματα σε άμυνα και επίθεση. Και μιλάμε για ένα άθλημα που μπορεί να κριθεί στις λεπτομέρειες σε ένα σουτ, σε ένα ριμπάουντ σε νεκρό χρόνο, σε φάουλ από τους αντιπάλους που δεν σφυρίζονται. Το δε γήπεδο, εμείς καθορίζουμε αν θα είναι «κολασμένη» έδρα η εκκλησία, με τις αντιδράσεις μας και την συμμετοχή μας σε κάθε φάση του αγώνα. Όταν κυκλοφορούν τα εισιτήρια να προλαβαίνουν να τα παίρνουν αυτοί που «πρέπει», αυτοί που για 40’ λεπτά δεν έχουν σκοπό να βάλουν κ@λ@ κάτω, αυτοί που θα αφήσουν τα λαρύγγια τους στις κερκίδες, αυτοί που δεν βλέπουν το γήπεδο ως θέατρο. Στα ματς που απομένουν δεν έχουν χώρο οι «κατήγοροι», και αυτοί που βλέπουν το μπάσκετ απλά ως θέαμα. Εδώ μιλάμε για «μάχες». Ο Ολυμπιακός πέτυχε τον πρώτο του στόχο, να τερματίσει στην κορυφή της 4άδας, χωρίς να τον νοιάζει ποιος θα είναι ο επόμενος αντίπαλος. Δεν τον νοιάζει εδώ και χρόνια ούτε η αντίπαλη έδρα. Γιατί μπορεί να κερδίσει παντού τον οποιονδήποτε. Το μόνο που ευχόμαστε είναι να είμαστε υγιείς, πλήρεις, και σε φουλ φόρμα. Και ας έρθουν απέναντι μας όποιοι θέλουν. Είναι αδικία να κρίνεται το έργο προπονητή και παιχτών μιας ολόκληρης χρονιάς , σε ματς υπερβάσεων που θα κριθούν στις λεπτομέρειες. Ένας από όλους θα χαμογελάσει στο τέλος. Εύχομαι να είμαστε εμείς εκείνοι που θα σπάσουμε πρώτοι την κατάρα του τερματισμού στην πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας. Ας μου πει ο κάθε «αγανακτισμένος» ποιος άλλος προπονητής θα είχε την ομάδα του πρώτη με τόσα προβλήματα. Χωρίς πλέϊ μέϊκερς , χωρίς ψηλούς, και με διαιτησίες αμφιβόλου ηθικής. Εδώ «άλλοι» ευνοούνται σκανδαλωδώς και το παίζουν και αδικημένοι, με τα «φερέφωνα» τους να δίνουν ρεσιτάλ γειψίματος. Το τι διαβάζουμε και το τι ακούνε τα αυτιά μας στις μεταδόσεις είναι από εμετικά έως εξοργιστικά.
Υποτιμάνε την νοημοσύνη του απλού φιλάθλου , όχι του οπαδού. Δεν «βλέπουν» τίποτε, «μεταφράζουν» όπως θέλουν τις φάσεις, «καθοδηγούν» την κοινή γνώμη λες και ο Ολυμπιακός δεν είναι Ελληνική ομάδα. Το σίγουρο είναι ότι εμείς φερετζέ και φέσι δεν θα φορέσουμε ποτέ. Εμείς να ζητάμε συγνώμη για τις απόψεις μας σχετικά με την Ιστορία της χώρας μας, δεν θα το κάνουμε ποτέ για κανέναν προπονητή, για καμιά κατάκτηση Ευρωλίγκας. Δούλοι και υποτακτικοί συμφερόντων εμείς δεν θα γίνουμε ποτέ. Αυτό που με λύσσα ζητάει ο «μηχανισμός» του συστήματος δεν θα περάσει. Ο κόουτς θα φύγει όπως πρέπει, όταν πρέπει, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, και στην άκρη του πάγκου ευχόμαστε να δούμε τον kill Bill.
Μονοτμηματικοί δεν ήσασταν. Εμείς σας καταντήσαμε, εμείς θα αποτελούμε εδώ το μοναδικό αγκάθι στα σχέδια σας. Εντάξει είμαστε συνοδοιπόροι επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων; Εντάξει είμαστε. Επειδή δεν κλαψουρίζουμε σαν και εσάς, δεν σημαίνει ότι δεν ξέρουμε.
