Ο λύκος και αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του μήτε την γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του
Πώς να αισθάνονται άραγε όλοι αυτοί που έσκαβαν τον λάκκο του Λιόλιου , εκμεταλλευόμενοι κάποιες ήττες , μετά την είσοδο της Εθνικής Μπάσκετ αντρών στην 4άδα; Φάνηκε από τις μετέπειτα αντιδράσεις τους ότι δεν τους ένοιαζε το άθλημα αλλά απλά και μόνο να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Περίμεναν στην γωνία την αποτυχία για να «θάψουν» Σπανούλη, παίχτες και ΕΟΚ. Είναι οι ίδιοι που μίλαγαν για Ευρωλίγκα mafia , αλλά πανηγυρίζουν που τους έφερε με το αζημίωτο το final 4, όχι στην Ελλάδα αλλά στην έδρα του Παναθηναϊκού. Είναι οι ίδιοι που εκτόξευαν μύδρους για την Κυβέρνηση και τώρα χτυπάνε παλαμάκια για τα όσα έκαναν για να έρθει στην Αθήνα. Τώρα είναι όλοι καλοί. Βρέθηκαν βέβαια σε δύσκολη θέση καθώς απέναντι στην Ελλάδα προέκυψε στον ημιτελικό η Τουρκία και ο Αταμάν αλλά ο αποκλεισμός μας τους έφερε την «χαμένη τους ηρεμία». Μια μεγάλη πρόκληση ταυτόχρονα υψώθηκε στον Ολυμπιακό.
Να πάει ξανά στο final 4, και να σηκώσει την Ευρωλίγκα μέσα στην έδρα τους. Μας ξανάρθαν οι μνήμες της κατάκτησης του Κόνφερενς μέσα στην Αγιά Σοφιά με την επιλογή του ΟΑΚΑ και όχι της Αθήνας η της Ελλάδας για το final 4. Αυτή την φορά στο άλλο ανακαινισμένο πλέον «εξοχικό» μας. Ένας επιπλέον λόγος να ενισχυθεί ο Ολυμπιακός ακόμη περισσότερο στην περιφέρεια με παίχτη από τον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, αν και για μένα προσωπική άποψη είναι ότι χρειάζεται ένας ακόμη ψηλός για την Ευρωλίγκα. Να δημιουργήσει όσο το δυνατόν περισσότερες αγωνιστικές προϋποθέσεις για την κατάκτηση της. Δίνοντας ταυτόχρονα στον κόσμο του με το που θα κυκλοφορήσουν τα εισιτήρια να προμηθευτεί (έτσι κ αλλιώς θα γινόταν όπου και να ήταν η έδρα) όσο το δυνατόν περισσότερα. Τους έχουμε πελάτες στην Ευρωλίγκα όπου και αν διεξαγόταν, από ματς στην κανονική διάρκεια, από προημιτελικά, και ημιτελικούς μέχρι και μικρούς τελικούς.
Μακάρι φέτος να πάμε και οι δύο στον τελικό. Για να δώσουμε εκεί την μάχη των μαχών μέχρι τέλους. Εύκολα μπορείτε όλοι να φανταστείτε τι θα επακολουθήσει αν χάσουν την ευρωλίγκα στην έδρα τους από τον Ολυμπιακό. Και επειδή όλοι «αντιλαμβανόμαστε» τι συμβαίνει με Μποντιρόγκες και Ντιφαλάδες, οφείλουν ΟΛΟΙ στον οργανισμό να δημιουργήσουν την πιο δυνατή ομάδα από καταβολής ευρωλίγκα. Θα είναι το τελικό «χτύπημα» για όλα αυτά που γινόντουσαν επί δεκαετίες στην Ελλάδα από τον Φάρο. Η τελική επικράτηση θα σβήσει μονομιάς ακόμη και τις κατακτήσεις των περισσότερων τροπαίων που έχουν με τους «τρόπους» που κατακτήθηκαν. Οι Αγγελόπουλοι βρίσκονται μπροστά στην μεγαλύτερη πρόκληση της Ιστορίας τους ως ιδιοκτήτες της ΚΑΕ. Ακόμη περισσότερο και από το γκρέμισμα του Βασιλακόπουλου.
Ξέρουμε ότι η απέναντι πλευρά θα «κάνει τα πάντα» για να επικρατήσει. Και τα «πάντα» ο καθένας μπορεί να υποπτεύεται ότι θέλει, ότι μπορεί να σημαίνει. Θα ζήσουμε σκηνές απείρου κάλους , που μπροστά τους τα όσα έχουμε δει κατά καιρούς να γίνονται θα μοιάζουν με πταίσματα. Και όσοι θεωρούν ότι όλα αυτά δεν θα γίνουν απλά εθελοτυφλούν. Ο λύκος και αν εγέρασε και άσπρισε το μαλλί του μήτε την γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του.
