Eκανε τη ζωή του ακόμη πιο δύσκολη στην... ήδη δύσκολη αποστολή του
Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί ούτε την «καυτή» του έδρα, ούτε το γεγονός ότι έπαιζε από το 26ο λεπτό με παίκτη παραπάνω, λόγω της αποβολής του Μπρούνο (ίσα- ίσα η αποβολή τον δυσκόλεψε περισσότερο), δεν εκμεταλλεύτηκε τις λίγες ευκαιρίες αναλογικά με την κατοχή μπάλας που είχε, που δημιούργησε και μοιραία έμεινε με τον έναν βαθμό της ισοπαλίας. Εκανε την ζωή του ακόμη πιο δύσκολη στην... ήδη δύσκολη αποστολή του να μπει στην 24άδα του Champions League και να συνεχίσει...
Εννοείται, πως τίποτε δεν χάθηκε, αλλά οφείλει να βρει τις νίκες που χρειάζεται στα υπόλοιπα ματς, για να ρεφάρει την απώλεια στην έδρα του. Και όταν παίζεις με Ρεάλ, Λεβερκούζεν και Αϊντχόφεν στον Πειραιά, ε, δεν είναι και το πιο εύκολο πράμα στον κόσμο να τα κερδίσεις. Άσε που μπορεί στο τέλος να μην φτάσουν κιόλας, ακόμη και αν κατορθώσουμε να πάρουμε (εξαιρετικά δύσκολο) τους εννιά επιπλέον βαθμούς.
Ο Ολυμπιακός υστέρησε δημιουργικά και η νίκη έγινε ακόμη πιο δύσκολη υπόθεση, όταν η Πάφος, μετά την αποβολή, γύρισε την αμυντική της λειτουργία σε «πούλμαν». Για μια ακόμη φορά, απέναντι σε «μικρή» ομάδα, ο Ολυμπιακός δεν βρήκε τον τρόπο να σκοράρει και να «λύσει» τον «γόρδιο δεσμό». Οι ευκαιρίες των Ρέτσου και Ταρέμι κυρίως δεν βρήκαν τον δρόμο προς τα δίχτυα και το σφύριγμα της λήξης μας άφησε μια στεναχώρια και για το ισόπαλο αποτέλεσμα, αλλά κυρίως γιατί περιμέναμε καλύτερο τον Ολυμπιακό.
Από κοντά και ο ρέφερι της συνάντησης, που απορώ πως σφύριξε τελικό, ανεχόμενος τις καθυστερήσεις των Κυπρίων, βλέποντας φάουλ μόνο τα τζαρτζαρίσματα τα δικά μας και όχι των άλλων, για να μην πω για την ευκολία που έβγαλε την κόκκινη στον Ταρέμι.
Εκ των υστέρων, πολλά μπορούμε να πούμε για την εικόνα του Ολυμπιακού. Γιατί π.χ. ξεκίνησαν οι Ρόντινέϊ, Ποντένσε, καθώς δεν φάνηκαν έτοιμοι να παίξουν τόσο πολύ, γιατί αμέσως μετά την αποβολή δεν μπήκε ένα πιο δημιουργικό χαφ, αλλά δεν είμαστε προπονητές. Μια οπαδική γνώμη εκφράζουμε.
Η ουσία είναι, ότι πήραμε μόλις ένα βαθμό στο «θεωρητικά» πιο εύκολο ματς που θα δίναμε. Και όταν βλέπεις ομάδες σαν την Ουνιόν και την Καραμπάγκ, ομάδες που λογικά πάντα, θα παλέψεις για την είσοδο στην 24άδα, να παίρνουν τρεις βαθμούς και την Μπόντο Γκλιμπτ να παίρνει βαθμό και μάλιστα, εκτός έδρας, έρχεσαι σε πιο δύσκολη θέση.
Ο δρόμος βέβαια είναι μακρύς, καθώς μόλις άρχισε ο «Γολγοθάς», πολλά θα αλλάξουν στην συνέχεια, αλλά γίνεται ακόμη πιο δύσβατος. Το χειροκρότημα του κόσμου στο τέλος του αγώνα, έστω και αν το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό, λέει πολλά. Όχι μόνο δείχνει στήριξη και εμπιστοσύνη, αλλά ταυτόχρονα γεμίζει με περισσότερες ευθύνες παίκτες και προπονητή, ώστε να δώσουν το κάτι παραπάνω και φέτος, για την επίτευξη όλων των στόχων.
Μπροστά μας έχουμε ακόμη μια πρόκληση την Κυριακή (21/9). Να «πετάξουμε» εκτός πρωταθλήματος, με νίκη από την Κυριακή κιόλας, αυτούς που χαλάνε το στόμα τους για την πάρτη μας. Και μην ορκίζεστε κάποιοι. Εμείς θέλουμε να έχουν τους οπαδούς τους στις κερκίδες. Εκείνοι, είστε σίγουροι ότι θέλουν; Πόσες πιθανότητες δίνετε ότι μόλις σκοράρουμε μπορεί και να διακοπεί το παιχνίδι; Τα 20 καθίσματα του Βόλου να γίνουν εκατοντάδες; Καλά δεν μιλάω για συνθήματα εναντίον Αλαφούζου, Παπαδημητρίου και Τζαβέλα. Αυτό το έχει... φράξει το στοίχημα! Εμείς, πάντως, μια φορά, ούτε με την ισοπαλία θα είμαστε ευχαριστημένοι. Πάντα θέλουμε, όπου τους πετυχαίνουμε (σε όλα τα αθλήματα), να τους δίνουμε να καταλαβαίνουν ποιος «κυβερνάει» αθλητικά αυτή την χώρα! Ποιος είναι ο «Αυτοκράτορας» του ελληνικού αθλητισμού.
Και η Πάφος που χλευάζουν φέτος, έπαιζε προκριματικά όπως και αυτοί και προκρίθηκε στο Champions League, αποκλείοντας Μακάμπι, Ντιναμό Κιέβου και Ερυθρό Αστέρα. Εκείνοι «χαιρέτησαν» από τη 10η στην βαθμολογία του σκωτσέζικου πρωταθλήματος ανάμεσα σε 12 ομάδες, μετά από πέντε αγωνιστικές, Ρέιντζερς που την μούρλανε στη... φάπα η Μπριζ στην Ευρώπη. Ετοιμαστείτε, την Κυριακή, να στείλετε πάλι τα παιδιά σας νωρίς για ύπνο!
