Δεν είναι ξεγραμμένος ο Ολυμπιακός
Χάθηκε μια μάχη , όχι όμως ο «πόλεμος». Λιγόστεψαν οι ελπίδες αλλά δεν εξανεμίστηκαν. Και όλα αυτά μετά από μια μεγάλη εμφάνιση. Μια κατάθεση ψυχής που δυστυχώς δεν έφτασε μέχρι το τέλος. Δεν «άντεξε» ο Ολυμπιακός να ολοκληρώσει αυτό που έχτιζε σε ολόκληρο τον αγώνα. «Προδόθηκε» στην τελευταία κυριολεκτικά φάση του, από το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να «τελειώσει» τον αγώνα στις ευκαιρίες που δημιούργησε και δεν αμύνθηκε σωστά στην τελευταία φάση του αγώνα. Επί 93΄λεπτά κρατούσε εύκολα την Αϊντχόβεν εκτός της εστίας του , λιγοστεύοντας στο έπακρον τους κινδύνους για την εστία του. Είδαμε όλοι τελικά πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε η απουσία λόγω της άδικης αποβολής του Έσε με την Μπαρτσελόνα, μιας και θα μπορούσε να βοηθήσει ανασταλτικά ακόμη περισσότερο ειδικά στα τελευταία λεπτά του αγώνα.
Κρίμα για την ομάδα, για τον κόσμο μας που δεν γευτήκαμε την χαρά της νίκης. Από την άλλη όμως πόσο υπερήφανοι νοιώθουμε όλοι μας για τον Ολυμπιακό μας που απέδειξε ξανά ότι αξίζει να συμμετέχει στην κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση της Ευρώπης, έστω και αν οι πιθανότητες διάκρισης είναι λίγες. Πόσο περήφανοι για την μπάλα που παίζει; Που κοιτάζει όλους τους αντιπάλους στα μάτια, παίζοντας το παιχνίδι του και όχι με ταμπούρι και καθυστερήσεις; Πληρώσαμε ένα από τα λίγα λάθη που κάναμε που θεωρώ ότι προήλθε λόγω της κούρασης κυρίως. Γιατί όλοι τα έδωσαν όλα στο ίσως καλύτερο μας παιχνίδι στην φετινή χρονιά, μέχρι το επόμενο. Γιατί θα υπάρξουν πολλά καλύτερα παιχνίδια από αυτό το ρόστερ. Εκ των υστέρων μπορούμε να πούμε μια- δυο γνώμες και αυτές όμως θεωρητικές. Γιατί πάντα αυτοί που δεν παίζουν θα πρόσφεραν περισσότερα. Όπως πχ να έμπαινε ο Σιπιόνι και όχι ο Νασιμέντο στην θέση του Γκαρσία. Η ο Γιάρεμτσουκ αντί του Ταρέμι μιας και πιέζει καλύτερα ψηλά. Κανείς μας δεν ξέρει ούτε θα μάθει ποτέ τι καλύτερο μπορούσε να γίνει. Συνεχίζουμε με το δαφνοστεφανωμένο κεφάλι μας ψηλά. Μπορεί η μπάλα να είναι πόρνη, αλλά αυτά που χάσαμε χτες θα τα βρούμε σε κάποιο άλλο ματς.
Η λογική λέει ότι χωρίς νίκες σε δυο ματς στην έδρα σου οι πιθανότητες πρόκρισης ελαχιστοποιήθηκαν, έχοντας φτάσει στα μισά του δρόμου. Στους τρελούς όμως τρέλα δεν μπορεί να πουλήσει κανείς. Ας συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε έτσι και θα έρθουν και οι νίκες. Δεν είναι ξεγραμμένος ο Ολυμπιακός. Στις δύσκολες καταστάσεις αντιδράμε καλύτερα. Και ας μην κερδίσουμε την Ρεάλ. Υπάρχει κανείς που να μην πιστεύει ότι αυτός ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να βρει τους βαθμούς που χρειάζεται στα ματς με Καϊράτ, Λεβερκούζεν και Άγιαξ; 1-2 βαθμούς απέχουμε από τις ομάδες που συμπληρώνουν την 24άδα. Κάποιες σήμερα παίζουν και μεταξύ τους η δύσκολα ματς.(Μπενφίκα - Λεβερκούζεν, Μαρσέϊγ - Αταλάντα, Μπριζ- Μπαρτσελόνα, Νιούκαστλ- Μπιλμπάο). Άλλες έχουν ακόμη πιο δύσκολο πρόγραμμα από εμάς. Θα πρέπει βέβαια να έρθουν και κάποιες νίκες στα δικά μας επόμενα ματς, γιατί με ισοπαλίες δεν βγαίνουν τα κουκιά. Μπορούν όμως να αποδειχτούν και χρυσάφι αν προστεθούν σε τρίποντα νίκης. Γιατί αν συνεχιστεί η συγκομιδή βαθμών από τους υπόλοιπους όπως πάει μέχρι τώρα μπορεί να χρειαστούν λιγότεροι από τους 11 βαθμούς που χρειάστηκαν πέρσι για να προκριθεί ο 24ος.
Υ.Γ.1… Παραθέτω δύο φάσεις που ίσως και να έκριναν το παιχνίδι.
Υ.2… Συγνώμη αλλά αυτό είναι απ’ ευθείας κόκκινη και όχι κίτρινη.
