Ανάμεικτα ήταν τα συναισθήματα από το  ματς με τη Λάρισα: Χαρά από τη μια για την εύκολη νίκη, για τον καλπασμό προς το 44ο πρωτάθλημα και 7ο συνεχόμενο (για να μην το ξεχνάνε κάποιοι, ειδικά αυτό), για την αποθέωση του Σεμπά, για το γκολ του Ανδρούτσου. Και από την άλλη στεναχώρια γιατί πριν το κρίσιμο ματς με την Οσμάνλισπορ, χάνουμε, όπως φαίνεται, δύο βασικά μας στελέχη από τραυματισμούς. Όσο και να θέλουν κάποιοι να αναδεικνύουν το ματς με την ΑΕΚ ως σημαντικό, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Ζωής και θανάτου ματς, είναι μόνο για αυτούς, χρόνια τώρα. Άνθρωποι που δεν πατήσανε το πόδι τους όλη τη χρονιά , θα δώσουν το "παρών" σε αυτό το παιχνίδι. Άντε, μπας και κόψουν κανένα εισιτήριο και βγάλει το αφεντικό τους τη... μεταγραφή του Αραούχο. Δεν ασχολούμαστε μαζί σας, ρε ανύπαρκτοι. Το μυαλό όλων μας είναι, αποκλειστικά και μόνο, στην πρόκριση στους «16» του Europa League. Η ιστορία στην Ελλάδα έχει γραφτεί. Μια ακόμη νίκη δεν θα αλλάξει ούτε τις ισορροπίες στα μεταξύ μας παιχνίδια, ούτε την κατάκτηση του τίτλου. Εννοείται ότι θέλουμε τη νίκη και στο ΟΑΚΑ, μπροστά στους «επιστρατευμένους» οπαδούς σας , αλλά μπροστά στην Ευρώπη δεν βάζουμε τίποτε. Τι σημασία έχει με πόσους βαθμούς διαφορά θα το πάρουμε και ποιος θα τερματίσει δεύτερος;

Μια πορεία, όμως, στην Ευρώπη θα τη θυμόμαστε και τα επόμενα χρόνια. Τα όνειρα μας δεν σταματάνε, όμως, στην πρόκριση επί της Οσμάνλισπορ και στους «16». Ας προκριθούμε, πρώτα ο Θεός, και μετά βλέποντας με ποια θα πέσουμε, τα ξαναλέμε. Μπορεί να αποχώρησε ο "Μίλι", μπορεί να θέλουμε καλύτερα στόπερ από τα ήδη υπάρχοντα, μπορεί ο Μπέντο να μη μας εμπνέει ως κόουτς, αλλά πιστεύω ότι το ρόστερ που έχουμε μπορεί να προκριθεί. Έστω και τώρα, ήρθε η ώρα να κάνουν απόσβεση των χρημάτων που δαπανήθηκαν οι Μάριν και Καρντόσο. Το καλοκαίρι, αν τελικά δεν γινόντουσαν οι μεταγραφές τους, όλοι θα λέγαμε ότι δεν ενίσχυσε την ομάδα ο Μαρινάκης. Μέχρι τώρα, όμως, δεν δικαιολόγησαν την μεταγραφή τους. Φταίει ο Μπέντο; Φταίνε οι ίδιοι; Η αλήθεια, συνήθως, είναι κάπου στη μέση. Η ουσία είναι ότι τώρα ο Ολυμπιακός  τους χρειάζεται. Όπως χρειάζεται και εμάς στο πλευρό του, όχι για να κόψει εισιτήρια, αλλά για να βοηθήσουμε πραγματικά στην υπόθεση - πρόκριση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν δεν προκριθούμε, η χρονιά θα είναι μέτρια. Η κατάκτηση του τίτλου που για άλλους θα ήταν βάλσαμο για μας απλά θα μετριάσει τις εντυπώσεις. Ακόμη και η κατάκτηση και του Κυπέλλου απέναντι σε κάποιους από τους «συμμάχους» σε ημιτελικό ή τελικό, δεν θα μετριάσει την «απογοήτευση» μας αν δεν προκριθούμε στην Ευρώπη. Και για να διατηρηθούμε ως ισχυροί στις επόμενες κληρώσεις και για να ακουστεί και πάλι το όνομα του Ολυμπιακού στην Ευρώπη και για να συνεχίσουμε να είμαστε οικονομικά υγιείς και για να προσελκύουμε εγνωσμένης αξίας παίκτες να έρθουν στην Ελλάδα μεν, αλλά στον Ολυμπιακό δε και γιατί «τρώγοντας» έρχεται η όρεξη. Θα το λέω συνέχεια: Αυτό που μας λείπει, πλέον, είναι μια μεγάλη πορεία στην Ευρώπη. Ας τελειώσουμε με τον πλέον όμορφο τρόπο μια χρονιά που άρχισε χάλια και εξελίχτηκε μέτρια. Μπορούμε...