Δεν θα ασχοληθώ με τον Μάνταλο, για τον απλούστατο λόγο ότι ήξερα από πριν πως θα «ενεργήσει» μέσα στο γήπεδο. Σιγά μην περίμενα να μου δώσει πέναλτι στην ανατροπή-μαρς του Μποτία. Σιγά μην περίμενα να «δει» το οφσάιντ του Αραούχο. Σιγά μην περίμενα να προστατεύσει τους παίκτες μας από το βρώμικο παιχνίδι των αντιπάλων. Ήμουν, όμως, σίγουρος ότι θα «έβλεπε» να κιτρινίσει επιλεκτικά δικούς μας παίκτες. Ήμουν σίγουρος ότι θα «έκανε» τα πάντα να βγει νικήτρια η ομάδα που παλεύει να μπει στην 5η θέση της βαθμολογίας, για να σώσει μια ακόμη αποτυχημένη χρονιά! Δεν θα μπω σε περαιτέρω αναλύσεις, όμως, ούτε με μας. Γιατί, πολύ απλά περιμένω να τελειώσει η φετινή άσχημη χρονιά για να ξεκινήσουν οι διαδικασίες «ανέγερσης» της νέας ομάδας. Δεν περιμένω να γίνει τώρα κάποιο «θαύμα» για να απολαύσω θέαμα, αλλά θέλω να δω αν και σε ποιες θέσεις ακόμη χρειάζομαι ενίσχυση με παίκτες κλάσης. Π.χ., ο Ρομαό δεν φαίνεται ότι μπορεί να βοηθήσει στην επιθετική ανάπτυξη του παιχνιδιού. Και πίσω από τον Μάρτινς, χρειαζόμαστε κ άλλον παίχτη να φτιάχνει παιχνίδι εκτός του αμυντικού χαφ. Ο Ολυμπιακός  του Μπέντο, είναι άχρωμος και άοσμος. Δεν προκαλεί κάβλα στον κόσμο του. Δεν εμπνέει.  Είναι προβλέψιμος, χωρίς φαντασία και δημιουργικές εμπνεύσεις στο παιχνίδι του. Στο πρωτάθλημα δεν το πληρώσαμε και το παίρνουμε χαλαρά. Μπορεί όμως να το πληρώσουμε στο Κύπελλο, αν και για μένα, ακόμη και στην κατάσταση που είμαστε, αυτό που με νοιάζει περισσότερο από κάθε τι άλλο αυτή την στιγμή, είναι να φτάσω τουλάχιστον στους «16» του Europa League, αποκλείοντας με τον οποιονδήποτε τρόπο την Οσμάνλισπορ. Το ποιος θα είναι ο επόμενος προπονητής, ή ποιοι παίκτες θα φύγουν και θα έρθουν, θα με απασχολήσει μόλις τελειώσει η προσπάθεια για την επίτευξη των υπολοίπων στόχων, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Το να κάθομαι πάνω από τα πλήκτρα και να μοιρολογάω, ξέροντας περίπου τι περιμένω να δω την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, εγώ τουλάχιστον δεν θα το κάνω. Η «ορχήστρα» θέλει «διευθυντή» και «μουσικούς» για να αρχίσει να βγάζει «μελωδίες». Θέλει μικρή, αλλά πιο ποιοτική, ανανέωση στο έμψυχο υλικό. Και πάνω από όλα, όραμα για να προσελκύσει το φανατικό κοινό της. Από τώρα, αυτοί που πρέπει, επιβάλλεται να ξεκινήσουν τα πλάνα και τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν. Εμείς στις κερκίδες απλά ας κάνουμε υπομονή. Δεν αλλάζει δυστυχώς κάτι θεαματικά, αυτή την στιγμή. Δεν οδηγεί πουθενά η γκρίνια και η μουρμούρα. Και, ναι, Θα πανηγυρίσω με την ψυχή μου το 7ο συνεχόμενο και 44ο πρωτάθλημα στην ιστορία μας, γιατί αν και σε κακή χρονιά, πάλι είμαι καλύτερος από τους υπόλοιπους. Δεν μπαίνω, όμως, σε διαδικασία σύγκρισης μαζί τους. Θα γίνω καλύτερος την επόμενη χρονιά, όχι για να είμαι απλά ακόμη καλύτερος από δαύτους, αλλά για να προσφέρω θέαμα στον κόσμο μου και να πετύχω ακόμη περισσότερα στην Ευρώπη. Και δόξα τω θεώ στο τιμόνι ο Ολυμπιακός έχει έναν άνθρωπο που ούτε σε αυτόν αρέσει αυτό που βλέπει και θα το διορθώσει. Θα ανησυχούσα αν τον έλεγαν «Μελισσανίδη» η «Αλαφούζο»...

Υ.Γ.: Ακούω ορισμένους να λένε... Πόσο ποιο κάτω θα μας πάει ο Μαρινάκης; Φαίνεται δεν έχουν ζήσει τι πάει να πει να είσαι ανυπόληπτος και να σου κλέβουν τα πρωταθλήματα με παικταράδες στο ρόστερ σου!
Υ.Γ.2: Φυσικά και δεν είμαι ικανοποιημένος στο ελάχιστο από αυτό που βλέπω. Αλλά έχω την ηρεμία να «μπορώ να βλέπω» πιο μακριά.
Υ.Γ.3: Ναι, φέτος είμαι χειρότερος από προηγούμενες χρονιές και θέλω την επόμενη σεζόν να γίνω καλύτερος από τις παλιότερες καλύτερες χρονιές!
Υ. Γ.4: Δεν θα κάτσω να κλαίω για την διαιτησία. Αυτό, όμως, είναι άσχετο με το ότι θα πρέπει να σιωπώ με αυτά που βλέπω να συμβαίνουν. Επειδή δεν είμαι καλός δεν σημαίνει ότι θα κάτσω να βλέπω να με σφάζουν και να το αποκαλούν 50-50...
Υ.Γ.5: Πέρσι μειώσανε στους -19, φέτος στους -18. Ε όπως και να το κάνουμε είναι μια βελτίωση κ αυτή...
Υ.Γ.6: Κατά τα άλλα, έπεσε η συνηθισμένη σφαλιάρα στα στερημένα. 1-3 στο Μετς, στο πάλαι ποτέ αποκούμπι τους...
Υ.Γ.7: Και το αντρικό πόλο, με την εκτός έδρας νίκη επί της Όρβοσι στην Ουγγαρία, έφτασε ένα βήμα πιο κοντά στον ημιτελικό της Βουδαπέστης...