Το αν είναι σωστή επιλογή ή όχι, ας κριθεί αποκλειστικά και μόνο με αγωνιστικά κριτήρια, μέσα στο γήπεδο
Μια εβδομάδα ξεκούρασης για να γεμίσουν οι μπαταρίες και πάλι εδώ. Έμελλε να είναι αυτή η βδομάδα που ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε τον νέο του προπονητή. Προσωπικά, δεν θα τον κρίνω ούτε από την εθνικότητα του, ούτε από το όνομα του, ούτε από το χρώμα του δέρματος του, αλλά μόνο αγωνιστικά. Η πρόσληψη του προκάλεσε (δικαιολογημένα) πολλές αντιδράσεις. Πολλές, όμως, από αυτές ήταν ακραίες. Όποιος πιστεύει ότι το θέμα ήταν να πάει σε μια οικονομική λύση, για έναν άνθρωπο που αγοράζει τη Νόττιγχαμ, τον ΔΟΛ και που έδωσε ένα σκασμό λεφτά σε συμβόλαια και αποζημιώσεις πέρσι για τον προπονητή, τι να πω. Όπως, όμως, δεν έχει λογική, το ότι δεν μπορούμε να βρούμε έναν εγνωσμένης αξίας τεχνικό. Αν και πολλές φορές έχουμε διαπιστώσει ότι οι πόρτες σε εγνωσμένης αξίας τεχνικούς που χτυπάμε δεν ανοίγουν.
Ο Ολυμπιακός, ρισκάρει. Δεν έχει ο Χάσι, ούτε το τοπ βιογραφικό, ούτε έχει αναδείξει την αξία του στις προηγούμενες ομάδες του. Ακούγονται πολλά αρνητικά. Εμάς, όμως, μας ενδιαφέρει το τι θα κάνει με τον Ολυμπιακό. Αν ξεκινήσουμε την γκρίνια από το πρώτο ματς , θα πάμε άκλαφτοι. Θα στραβώσει το κλίμα πριν καν δούμε τα αποτελέσματα και μετά άντε να το ισιώσεις. Πολλές φορές οι παίκτες κάνουν μάγκες και τους προπονητές. Εμάς τι μας ενδιαφέρει; Να μπούμε στους ομίλους και να δούμε μπαλίτσα. Να δούμε καλές μεταγραφές και να ενισχυθεί σε όλες τις θέσεις η ομάδα. Ε, τίποτε από όλα αυτά δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής για να αρχίσουμε να ασκούμε δριμεία κριτική. Εκτός αν κάποιοι είναι από αυτούς που ενστερνίζονται τις απόψεις των αντικειμενικών ότι μας «έγραψε» ο Μαρινάκης, ως ρεβάνς γιατί δεν επιθυμούσαμε την πρόσληψη του Ουζουνίδη. Η αλήθεια είναι πως όταν περιμένεις κάποιον προπονητή με περγαμηνές και βλέπεις τη διάθεση να πέσει χρήμα σε πάγκο και μεταγραφές, ξινίζεις στο άκουσμα του Χάσι. Σκέφτεσαι, μα καλά, θα εμπιστευτεί το ρόστερ και τις μεταγραφές αξίας που θέλει να κάνει σε έναν άνθρωπο που πιο πολύ θα τον βοηθήσει ο Ολυμπιακός να φτιάξει το βιογραφικό του, παρά υποθετικά, ο ίδιος την ομάδα; Αν, μάγκες, ξεκινήσουμε μέσα σε κλίμα αμφισβήτησης και γκρίνιας , μαθηματικά είναι βέβαιο ότι θα αποτύχουμε. «Κάποιοι» απειλούν λέγοντας, δεν θα πάρουμε διαρκείας. Σεβαστό. Να υποθέσω, όμως, πως από την αγάπη τους για τον Ολυμπιακό, θα γίνουν μέλη στον ερασιτέχνη με 50 ευρώ και θα πάρουν διαρκείας στο μπάσκετ που δεν υπάρχουν οι λόγοι που τους κάνουν να μην πάρουν στο ποδόσφαιρο. Όπως, επίσης, σταθεροί στις απόψεις τους, δεν θα πάνε να αγοράσουν αν προκριθούμε στους ομίλους ή στο άκουσμα των μεταγραφών. Κακό δεν θα κάνουν στον Μαρινάκη αν δεν πάρουν διαρκείας, αλλά στον Ολυμπιακό. Το γήπεδο είναι μεράκι, όχι υποχρέωση. Την ομάδα την ακολουθείς στα καλά και την στηρίζεις ακόμη περισσότερο στα δύσκολα. Το αν είναι σωστή επιλογή ή όχι, ας κριθεί αποκλειστικά και μόνο με αγωνιστικά κριτήρια μέσα στο γήπεδο. Βλέπετε τι γίνεται, όμως, και με τις μεταγραφές. 800 χιλιάρικα είναι η καλύτερη πρόταση που έχει ο Ροντρίγκες, 1,3 εκατ. ευρώ συν μπόνους του δίνουμε εμείς και ακόμη, λέει, το σκέφτεται. Σήριαλ κατάντησε. Ή θες ή δεν θες. Υπεραξίες πληρώνουμε για να πείσουμε παίχτες να έρθουν και πάλι δεν έρχονται. Δυστυχώς. Εμένα δεν με νοιάζει πόσοι θα φύγουν, με ποιο τρόπο θα φύγουν, αν έχουν συμβόλαια κλπ. Αυτό που εγώ βλέπω ότι χρειάζεται ο Ολυμπιακός για να γίνει καλύτερος είναι... αριστερό μπακ, στόπερ, 8άρι, 2 εξτρέμ και σέντερ φορ. 6 μεταγραφές 11αδάτες, πέρα των Ρισβάνη, Κούτρη , Βέλιου και τις επιστροφές των δανεικών.
Υ.Γ.: Σήμερα στο ΣΕΦ, χρειάζεται και μυαλό πέρα από τη φωνή. Στο παραμικρό θα πάρουν την ομάδα τους και θα φύγουν, με τις «ευλογίες» των διαιτητών. Σήμερα, πρέπει όλοι, ομάδα και κόσμος, να υπερβάλλουμε εαυτούς. Θα πέσει «στεγνό καθάρισμα». Αυτό ήταν το μήνυμα με την καρατόμηση του Σχινά. Δυστυχώς, το πρωτάθλημα δεν θέλουν να κριθεί αγωνιστικά. Τα αίσχη της διαιτησίας στους προηγούμενους αγώνες αυτό δείχνουν. Δεν θα μου προξενήσει έκπληξη αν διακοπεί ο αγώνας, ούτε αν συνεχιστεί κεκλεισμένων των θυρών. Θα υπάρξουν και προκλήσεις και προκλητικά σφυρίγματα. Θα κάνουν τα πάντα για να απονείμουν το πρωτάθλημα στην ομάδα που γύρισε με πούλμαν από την Πόλη. Να δώσουν χαρά στους στερημένους οπαδούς τους. Ας «αφήσουμε», όμως, να πουν την τελευταία τους λέξη στο παρκέ, ο Βασίλης, ο Γιώργος, ο Βαγγέλης, ο Κώστας και τα υπόλοιπα παιδιά...
