ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Εγώ θα δω την φιέστα για το 46ο Πρωτάθλημα από την για μένα πιο σημαντική της πλευρά. Ας υποθέσουμε ότι γινόταν με θεατές στις κερκίδες το ματς. Υπήρχε περίπτωση, σήμερα, μια μέρα πριν τον αγώνα να υπήρχε εισιτήριο (και με πιο ακριβές τιμές) αδιάθετο; ΟΧΙ… Πόσοι θα ήταν αυτοί που θα έβαζαν μέσο για να είναι παρόντες στην απονομή; Άπειροι… Όταν μάλιστα όλοι ξέρουμε ότι τα έσοδα θα διατεθούν για την ενίσχυση του Ερασιτέχνη, γιατί να μην έχουν ήδη εξαντληθεί; Δεν είδατε το 30ό Πρωτάθλημα βόλεϊ στα χέρια μας; Δεν είδατε την Ευρωλίγκα στα χέρια των Γυναικών μας στο Πόλο; Δεν βλέπετε την προσπάθεια που γίνεται για να έρθουν τα Νταμπλ σε Πόλο Ανδρών -Γυναικών και το πρωτάθλημα στο μπάσκετ Γυναικών; Δεν ξέρετε ότι οι κατακτήσεις τροπαίων αυξάνουν (με χαρά μας) τα έξοδα; Δεν γνωρίζετε πόσο δύσκολη οικονομικά χρονιά ήταν αυτή που διανύει ο Ερασιτέχνης; Είναι δυνατόν να μην έχουν γίνει τα αυτονόητα; Προσωπικά δεν πανηγυρίζω για το γεγονός ότι έχουν φύγει κοντά στα 22.000 εισιτήρια. Προλαβαίνετε ακόμη να κλείσετε θέση στην φιέστα. Ακόμη και την ώρα της διεξαγωγής του αγώνα αν έχουν μείνει κάποια αδιάθετα. Την ώρα που θα σηκώνει η ομάδα το 46ο Πρωτάθλημά της,  στον Ελληνικό Ουρανό και οι αλλόθρησκοι θα ψάχνουν λαγούμια αδιάθετα να κρυφτούνε και τα 33.500 εισιτήρια θα πρέπει να έχουν διατεθεί.

«Κάποιοι» που έχουν φύγει δυστυχώς από κοντά μας όλα αυτά  τα χρόνια θα χαίρονται από ψηλά και θα αγαλλιάζει η ψυχή τους. Δεν μπορούν να συνεισφέρουν για τη μεγάλη τους αγάπη παρά μόνο ψυχικά, περιπλανώμενοι πάνω από τον ναό, όπως κάθε φορά που αγωνίζεται ο Ολυμπιακός μας και τους νιώθουμε δίπλα μας. Και εμείς που μπορούμε θα απουσιάζουμε; Υπήρχε περίπτωση υπό φυσιολογικές συνθήκες να μην είστε στο γήπεδο με τον ΠΑΟΚ; Τι αλλάζει δηλαδή που δεν θα είμαστε δια ζώσης στις κερκίδες; Αυτή είναι η δύναμη του κόσμου. Να είναι πάντα «παρών» στα δύσκολα. Να βάζει το σύλλογο πάνω από όλα. Παλιότερα μέναμε έξω από τα γήπεδα όταν δεν βρίσκαμε εισιτήρια και ενώναμε τις φωνές μας με τους από μέσα. Πανηγυρίζαμε τα γκολ σαν να ήμασταν και εμείς στις κερκίδες. Και τώρα που με μια απλή διαδικασία στο διαδίκτυο, μπορούμε να δηλώσουμε συμμετοχή στη φιέστα, το σκεφτόμαστε ακόμη όσοι δεν το έχουμε ήδη κάνει;

Βλέπουμε αθλητές του συλλόγου και ειδικά ξένους να κρατάνε με περηφάνια το εισιτήριο της φιέστας και υπάρχει οπαδός που να μην έχει κλείσει θέση στο Καραϊσκάκη; Όλοι μαζί, με λίγα, μπορούμε να κάνουμε απίστευτα πράγματα. Αν καταλάβουμε τη σημασία της δυναμικής μας ως μέγεθος κόσμου, μόνο στα ψυγεία παγωτών θα βρίσκουν Κύπελλα οι αλλόθρησκοι. Θα «ανακαλύπτουν» νέα «αθλήματα» για να πανηγυρίζουν κάτι και θα παρακαλάνε να μην ασχοληθούμε και με αυτά για να ψάχνουν άλλα. Το πολύ γαρ της στέρησης θα γεννά άλλες διεξόδους στην μίζερη ζωή τους. Το Καραϊσκάκη πρέπει να είναι τίγκα αύριο...