ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Για να φτάσουμε στη Λουντογκόρετς, πρέπει πρώτα να ξεπεράσουμε το εμπόδιο της Νέφτσι Μπακού. Την συγκεκριμένη χρονική περίοδο δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις ομάδες. Καμιά δεν είναι απολύτως έτοιμη, καμιά δεν έχει τον απαιτούμενο ρυθμό, πάντα οι εκπλήξεις ελλοχεύουν, τα ρόστερ δεν είναι συμπληρωμένα, και οι νέοι παίκτες δεν έχουν προλάβει να δεθούν με τους υπόλοιπους. Φαβορί σίγουρα υπάρχει στις αναμετρήσεις και στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Ολυμπιακός αλλά η υπεροψία είναι κακός σύμβουλος. Στα θετικά είναι το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός στην προσπάθεια του να προκριθεί δεν θα είναι μόνος. Παρ’ όλα τα μέτρα, τις διακρίσεις, και την αναγκαιότητα εφαρμογής των νόμων, ο 12ος παίκτης (με ελλείψεις και αυτός) θα βρίσκεται στις κερκίδες. Το πιο πιθανό είναι να στηριχτεί ο Μάρτινς στην παλιά φρουρά που πλην του Σα, του τιμωρημένου Μπα και του τραυματία Φορτούνη, όλοι οι υπόλοιποι θα είναι στη διάθεσή του. Ίσως να είναι και μια τελευταία ευκαιρία οι δύο αγώνες με την Μπακού, ιδίως για τον Λαλά για το αν θα καταφέρει να κερδίσει θέση στο ρόστερ της νέας περιόδου. Γιατί οι Ανδρούτσος (όσο και να μην μπορεί να ανταπεξέλθει με επιτυχία στην θέση του δεξιού μπακ), και Ρέαμπτσιουκ, μπορούν να προσφέρουν ανάσες και λύσεις όταν χρειαστεί κυρίως στο Ελληνικό Πρωτάθλημα.

Μην ξεχνάμε όμως ότι η Λουντογκόρετς πρώτα ο Θεός, θα είναι πιο δύσκολη αντίπαλος και στα ματς αυτά θα πρέπει να είμαστε πιο έτοιμοι και πιο πλήρεις όταν ο στόχος μας είναι η συμμετοχή στους ομίλους, που για να πας εκεί, στα πλέι οφ θα συναντήσεις ακόμη πιο δύσκολο αντίπαλο. Και χωρίς εξτρέμ ή μπακ που να σου εμπνέουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη η υπόθεση πρόκριση θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο. Με το σκεπτικό δε ότι ο Μάρτινς δεν βάζει άμεσα νεοαποκτηθέντες ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Στα εξτρέμ μπορεί να υπάρχει αριθμητική πληρότητα (Μασούρας, Βρουσάι, Ραντζέλοβιτς, Τσούμιτς) αλλά όχι ο παίκτης που κάνει τη διαφορά (θα μπορέσει ο Βαλμπουενά να είναι 100% έτοιμος;). Και αν με την Μπακού ο βαθμός δυσκολίας είναι μικρότερος με την (πιθανότερη αντίπαλος) Λουντογκόρετς μεγαλώνει μιας και πρόκειται για αρκετά έμπειρη ομάδα στον ευρωπαϊκό χώρο. Γνωρίζω ότι ειδικά στο εξτρέμ οι δυσκολίες είναι πολλές. Μεγάλα συμβόλαια, αγορά ακόμη και ο δανεισμός κοστίζουν επίσης πολλά ειδικά τέτοια εποχή. Οι παίκτες δεν «καίγονται» να έρθουν Ελλάδα και έχουν την πολυτέλεια (όπως και οι ομάδες τους) να περιμένουν κι άλλες προτάσεις από καλύτερα Πρωταθλήματα είτε με καλύτερους είτε με ελαφρώς χειρότερους όρους που σίγουρα θα βρουν οι μάνατζερ τους. Θα ήταν ευχής έργον να βρούμε παίκτες με τις συνθήκες που υπογράψαμε Τικίνιο, Κούντε και Βατσλίκ, αλλά δεν είναι κάθε μέρα του Άη Γιαννιού.

Το θέμα είναι, έχουμε καιρό να περιμένουμε; Μήπως όμως βιαστούμε και πάμε σε «λανθασμένη» επιλογή; Τρελαίνομαι πάντως να ακούω ακόμη δεν ήρθε κάποιος, και απλά συζητάμε, όπως και με άλλους, ότι «δεν κάνει».  Ήμαρτον. Άπαντες κρίνονται εν καιρώ στο γήπεδο με την ερυθρόλευκη. Τον μοναδικό κριτή μιας πετυχημένης ή όχι μεταγραφής. Με τη λογική κάποιων σύμφωνα με την εικόνα που είχαμε τις προηγούμενες σεζόν πριν αποκτηθούν για τον Μιραλάς, τον Μιλιβόγιεβιτς, τον Ρομπέρτο, τον Σα, τον Κάμπελ, και άλλους , που ήρθαν δανεικοί με οψιόν , η άποψη μας θα έπρεπε να ήταν να μην τους πάρουμε. Και για άλλους που είχαμε ενθουσιαστεί στο άκουσμα του ερχομού τους, πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Μακάρι να επιλεγούν οι καλύτερες λύσεις για την ομάδα. Ραντεβού στο γήπεδο.