ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Ρε μπας και είμαι δεύτερος και κυνηγάω κανέναν στη βαθμολογία και δεν το ξέρω;

Ρε μπας και είμαι δεύτερος και κυνηγάω κανέναν στη βαθμολογία και δεν το ξέρω;
Αρθρογράφος: Αλέκος Αδαμαντόπουλος
ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Προσωπικά θα χαρώ μέχρι το μεδούλι το Πρωτάθλημα που θα πάρω ακόμη και με ισοβαθμία, που λέει ο λόγος. Η στεναχώρια, όταν δεν κερδίζει η ομάδα τον οποιονδήποτε αντίπαλο, είναι πάντα παροδική και κρατάει ελάχιστα. Μετά από λίγο το μόνο που με νοιάζει είναι στο πως θα κερδίσω το επόμενο παιχνίδι. Ξέρω ότι δεν θα αλλάξει δραματικά προς το καλύτερο φέτος η εικόνα της ομάδας για ένα σωρό λόγους. Έχω καταλάβει ότι «απαγορεύεται» να κερδίζω στη μέτρια μέρα μου. Έχω αποδεχτεί ότι κάποιοι παίκτες δεν προσαρμόστηκαν ποτέ και κάποιοι άλλοι δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Συγνώμη, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να μηδενίζω τα πάντα ενώ προχωρώ για την κατάκτηση ενός ακόμη Πρωταθλήματος. Δεν προσφέρει τίποτε απολύτως η απαξίωση, που «επιχειρούν» κάποιοι.  Με αυτούς που έχω, έστω και στην κατάσταση που είναι, πορεύομαι να πανηγυρίσω τον 47ο τίτλο. Και θα τον πανηγυρίσω σαν να είναι ο πρώτος μετά τα «ληστρικά χρόνια».

Κάποιοι αυτά μπορούν να δώσουν την συγκεκριμένη χρονική περίοδο αυτά δίνουν. Αν κάνουν ή όχι είναι μια συζήτηση που για μένα δεν προσφέρει τίποτε απολύτως την συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Οι ομάδες χτίζονται πάντα το καλοκαίρι. Όχι μεσούσης της περιόδου. Με αυτούς που θα επιλέξεις πορεύεσαι για να κατακτήσεις το νταμπλ, να περάσεις στους ομίλους, να κάνεις όσο το δυνατόν καλύτερη πορεία στην Ευρώπη. Για να πάω όμως να «διακριθώ» στο Κόνφερενς πρέπει προηγουμένως να έχω αποτύχει σε όλα τα άλλα. Να μην πάρω το Πρωτάθλημα. Να μην περάσω στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Να αποκλειστώ και από το Γιουρόπα.

Πόσοι θα ήθελαν να αποκλειστούμε από την Λουντογκόρετς, μετά από την Σλόβαν και στην συνέχεια από τη Φενέρ για να «διακριθούμε» στο Κόνφερενς; Ο δρόμος που επιλέγουμε είναι ο δύσβατος, τα περιθώρια για συγκομιδή βαθμών λιγότερα, η διάκριση σαφώς πιο δύσκολη, οι ομάδες ανώτερες όπως και τα οικονομικά δεδομένα. Αυτή την στιγμή στο Γιουρόπα από τις «8» των προημιτελικών οι δύο είναι «δικές» μας. Αταλάντα και Άϊντραχτ. Ο περσινός και ο προπέρσινος Ολυμπιακός πιθανόν να τα είχαν πάει καλύτερα τουλάχιστον με την Άϊντραχτ. Κανείς δεν ξέρει σίγουρα να πει.

Φέτος δεν ήμασταν το ίδιο καλοί γενικότερα. Το να εξαπολύονται ύβρεις, και χαρακτηρισμοί εναντίον παικτών τι ακριβώς προσφέρει; Όποιος δεν βρίζει, δεν βλέπει; Δεν θέλει καλύτερη εικόνα από την ομάδα; Μεταγραφές; Αποχωρήσεις; Είναι αποτυχία που αποκλειστήκαμε από την Αταλάντα; Και εμένα με πείραξε που δεν παίξαμε καλύτερα. Είναι αποτυχία που αποκλειστήκαμε από Γουλβς και Άρσεναλ στους «16» του Γιουρόπα; Αποτυχίες που αποκλειστήκαμε στους 8 από τη Γιουβέντους, και στους 16 από Μάντεστερ Γιουνάιτεντ, Τσέλσι και Μπορντό στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ όλα αυτά; Και επιτυχία των «άλλων» που πέρασαν την Γάνδη στο Κόνφερενς; Είναι επιτυχημένοι που είναι στο -10 από εμάς τους... αποτυχημένους στο Ελληνικό πρωτάθλημα μαζεύοντας τη διαφορά; Για όσα έχουμε κάνει 3 χρόνια τώρα κάτω από τις συνθήκες που επικρατούν δεν ευθύνονται με την καλή έννοια κάποιοι; Δεν έχουμε δει την δουλειά τους; Είπε κανείς ότι δεν έχουν γίνει και λάθη; Και σε μεταγραφές, και σε αγώνες, και σε επιλογές; Ή νομίζετε ότι δεν θα ξαναγίνουν; Όλες οι μεταγραφές είναι ρίσκο. Άλλες αργούν να «μπουν», άλλες δεν βγαίνουν καθόλου και άλλες αποδίδουν άμεσα χωρίς να το περιμένεις π.χ. Αγκιμπού. Τι κερδίζουμε ας πούμε με τις αποδοκιμασίες αν ο παίκτης δεν αποδίδει; Τίποτε απολύτως. Τον χάνουμε μια ώρα γρηγορότερα. Τον «καίμε» χωρίς οίκτο. Για κανέναν ποδοσφαιριστή που φέρνουμε δεν είμαστε 100% σίγουροι τι θα προσφέρει με την ερυθρόλευκη. Βλέπουμε ονόματα να έρχονται και να μην αποδίδουν και «μικροί» να προσφέρουν περισσότερα και ας μην έχουν την ίδια αξία η καριέρα.

Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι μπροστά μας έχουμε δύο ματς στα οποία τα γήπεδα πρέπει να κοχλάζουν. Με την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη και με την Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ. Καθένα έχει τη δική του σημασία και η κερκίδα θα παίξει τον δικό της ρόλο. Και επειδή έχω ζήσει τα «ληστρικά χρόνια» που έπαιζα και μπάλα και «έχανα» τις κούπες, δεν ήξερα ότι πρέπει να μην μιλάω για την διαιτησία όταν με αδικούν επειδή δεν έπαιξα καλύτερα για να κερδίσω. Είναι φρούτο της νέας εποχής αυτό; Μήπως χρειάζομαι άλλοθι και δικαιολογίες; Είμαι 2ος και κυνηγάω κανέναν στην βαθμολογία και δεν το ξέρω; Κοιτάξτε, ρε, τους «επιτυχημένους» τι αίσχη έχουν κάνει για να είναι 2οι στο -10 και αφήστε τον «αποτυχημένο» Ολυμπιακό ήσυχο!

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

BetMarket 728x90

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΣΧΟΛΙΑ