ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Μέσα σε ένα βράδυ ζήσαμε όσα οι «άλλοι» ονειρεύονται να ζήσουν ταυτόχρονα από την ημέρα που ιδρυθήκανε. Κατακτήσαμε το Πρωτάθλημα και σφραγίσαμε τα εισιτήρια για ένα ακόμη final 4. Με τον «ταβερνιάρη» τον Μάρτινς, με τους παίκτες που επιλέγουν κάποιοι να καθυβρίζουν, για να αισθάνονται «δικαιωμένοι», με τον «Μίστερ Μπιν». Η δικαίωση, κύριοι, είναι αυτά που ζούμε. Να σηκώνουμε το Πρωτάθλημα με νίκη 4 αγωνιστικές πριν τη λήξη των πλέι οφ (από τότε που τα δημιούργησαν το παίρνουμε συνεχώς περίπατο), μέσα στο εξοχικό μας με διαφορά 16 βαθμών, και να πηγαίνουμε Βελιγράδι με το 12ο μπάτζετ των ομάδων της διοργάνωσης. Να σηκώνω την κούπα στη σέντρα της Τούμπας, να κάνω γύρο θριάμβου και να πανηγυρίζω με σαμπάνιες τραγουδώντας είσαι στο μυαλό κάτι μαγικό, είναι αξία ανεκτίμητη. Για μένα προσωπικά ήταν κ@βλ@ και σβήνει κάθε κακή φετινή εμφάνιση.

Να είμαι σε μεγάλο χρονικό διάστημα του αγώνα πίσω στο σκορ στο ΣΕΦ και η κερκίδα να χειροκροτεί αρνούμενη να φύγει η ομάδα ηττημένη στο τέλος του αγώνα. Να σηκώνω μέσα στην Τούμπα μπροστά στα «ορκ», το 3ο συνεχόμενο Πρωτάθλημα στα χρόνια της χολέρας, όσα δηλαδή έχουν πάρει οι μπουγατσομάχοι σε όλη τους την Ιστορία. Να σηκώνω τον τίτλο στο ποδόσφαιρο και να φεύγω σφαίρα για το ΣΕΦ να πανηγυρίσω την πρόκριση. Το τι πρέπει να γίνει το βλέπαμε όλοι, αλλά την ώρα που διεξάγονται οι «μάχες» στηρίζεις αυτούς που έχεις για να νιώσεις αυτά που νιώσαμε. Όχι που θα νιώσουμε. Σε κανέναν δεν άρεσε η συνολική εικόνα της ποδοσφαιρικής ομάδας, υπήρξαν και ματς που «χάθηκαν» άδοξα κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας. Ή πιστεύει κανείς ότι δεν χρειαζόμαστε και κάποιες προσθήκες στο μπάσκετ; Όπως δεν μπορώ να εξηγήσω το γεγονός ότι κάποιοι βγάζουν μια κακία άλλο πράμα, την ώρα που διεξάγεται ο αγώνας. Βλέπεις τον αγώνα και το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι να μπεις στο διαδίκτυο και να βρίζεις με τα χειρότερα λόγια παίκτες, προπονητή, διοίκηση, να παρακαλάς (!!!) να... συντριβούμε, ή να προτρέπεις να μην ξαναπατήσει κανείς γήπεδο; Λες και διανύουμε την χειρότερη περίοδο της Ιστορίας μας; Λες και είμαστε ακέφαλοι ή σου έχει δείξει η Ιστορία ότι δεν βλέπουμε και δεν διορθώνουμε τα όποια λάθη γίνονται! Γιατί θυμάμαι πολύ καλά και τι γραφόταν μετά την ανεπάντεχη και μοναδική φετινή ήττα από τον πελάτη για το Ελληνικό Πρωτάθλημα. Και μετά ως δια μαγείας όλοι αυτοί που μίλαγαν για κομπλεξικούς παίκτες, για προπονητή λίγο για τον πάγκο, που δεν έκανε σωστή διαχείριση μωρέ, εξαφανίστηκαν όλους τους υπόλοιπους μήνες. Προφανώς στεναχωρημένοι γιατί δεν «δικαιώθηκαν».

Τι να κάνουμε; Δεν είμαστε και τόσο επιτυχημένοι όσο όλοι οι «άλλοι». Υπομείναμε καρτερικά μια ακόμη «αποτυχημένη» χρονιά. Ελπίζω του χρόνου να τα πάμε καλύτερα, από τον ΠΑΟΚ, τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ που και φέτος ήταν καταπληκτικοί σε όλα τα σπορ. Γιατί εμείς αν δεν πάρουμε την Ευρωλίγκα θα είμαστε αποτυχημένοι, έτσι; Επειδή χάσαμε το κύπελλο επίσης. Σε παρακαλώ Θεούλη μου, ας έχουμε του χρόνου διοικήσεις, ρόστερ και προπονητές , ανάλογους με τις «άλλες επιτυχημένες» ομάδες. Που οι οπαδοί τους κατακλύζουν τα γήπεδα τους και χαίρονται ποδόσφαιρο. Το ταμείο γίνεται πάντα στο τέλος. Ζούμε τις στιγμές και μετά ξεκινάμε το χτίσιμο των ομάδων για την επόμενη σεζόν, με το μυαλό πάντα στο γεγονός, πως εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Ποτέ δεν κρύβουμε πίσω από τις επιτυχίες, ούτε τα λάθη, ούτε τα κακώς κείμενα. Κάθε πράμα στην ώρα του, και τον Μάη θα είναι ωραία με τις κου-..  με τις κούπες για παρέα.