Ο κόσμος «αρνείται» να παραδώσει τα όπλα! Εσείς;
Μια ακόμη ευκαιρία πετάξαμε στα σκουπίδια για να μειώσουμε την διαφορά στην βαθμολογία. Και αν στην Λεωφόρο «ανακαλύφτηκε» πέναλτι στα Γιάννενα δεν μας φταίει κανένας άλλος παρά εμείς. Δεν πέσαμε όμως από τα σύννεφα. Απλά ελπίζαμε να μην ξαναδούμε τα ίδια και τα ίδια με διαφορετικούς πρωταγωνιστές. Ήταν όμως ένα δείγμα ακόμη του τι χρειάζεται η ομάδα αν θέλει να προλάβει το τραίνο.
Με τέτοια εικόνα πάντως δεν πας πουθενά. Τι θες δηλαδή για να κρατήσεις το 0-2, για ένα ημίχρονο απέναντι στον ΠΑΣ , σε παιχνίδι που έχεις και τον κόσμο στο πλευρό σου; Απλή διαχείριση θες στο β΄ ημίχρονο. Πόσο μάλλον όταν ξέρεις ότι όχι απλά έχουν στενέψει τα περιθώρια αλλά δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για ένα λάθος. Και το κάνεις, όταν ο ακατανόμαστος χάνει κ αυτός βαθμούς στην Νίκαια; Όταν ξέρεις ότι οι «κορυφαίοι» δεν υπάρχει περίπτωση να μην σπρώχνουν τους «άλλους»; Και αντί να είσαι με το μαχαίρι στα δόντια, σφυρίζεις αδιάφορα.
Τόσο καιρό λέω ότι μας λείπουν παίχτες. Αλλά και οι υπάρχοντες αν δεν μπορούν να κερδίσουν τον ΠΑΣ από 0-2 στο ημίχρονο τότε το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Ρε Μίτσελ θα στήσεις έναν κανονικό Ολυμπιακό, έστω και με τους παίχτες που έχεις στην διάθεση σου; Βλέπεις δηλαδή στις προπονήσεις ότι αυτοί που χρησιμοποιείς είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση; Γιατί στο β΄ εγώ είδα κάτι «κουρασμένα παλληκάρια». Πότε θα ξεκινήσει η αντεπίθεση; Κάθε αγωνιστική θα λέμε την επόμενη; Περνάνε όμως οι αγωνιστικές και η διαφορά παραμένει η ίδια αντί να μειώνεται.
Μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας και όταν χρειαστεί βάζει το χεράκι της και η εξυγίανση. Γιατί βλέπουμε και τα δικά μας , αλλά είναι υπαρκτό και το παρασκήνιο. Και δεν το πολεμάς με τέτοιες εμφανίσεις. Στα μάτια τα δικά μας κάποιοι δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Ολυμπιακού. Όπως δεν είναι και «περιοδεύων θίασος» η ομάδα να «χωράνε» όλοι. Ο κόσμος «αρνείται» να παραδώσει τα όπλα. Το πιστεύει ακόμη. Πέρασε η διακοπή του Πρωταθλήματος από αρχές Νοέμβρη και μόνο ο Ροντινέϊ έχει έρθει, ενώ ούτε το ξεσκαρτάρισμα έχει ολοκληρωθεί. Και το χειρότερο δίνεις δικαιώματα στους «άλλους» να μην νοιώθουν την πίεση σου.
Δεν δεχόμαστε να «χαθεί» έτσι εύκολα ένα Πρωτάθλημα. Δεν θέλουμε ούτε συγνώμες , ούτε λόγια του αέρα. Θέλουμε πράξεις. Εμείς αν ήμασταν ποδοσφαιριστές θα ντρεπόμασταν να είμαστε πίσω από «αυτούς» τους αντιπάλους με τέτοια διαφορά. Ας κοιτάμε πρώτα να είμαστε εμείς αυτοί που πρέπει και τα «άλλα» και ξέρουμε και βλέπουμε τι συμβαίνει. Δεν θα μιλάγαμε έτσι αν ήμασταν αυτοί που πρέπει. Τόσες μεταγραφές πέρασαν και δεν ακούμπησαν.
Με άλλη 11αδα παίξαμε στο ματς του α΄ γύρου με τον ΠΑΣ, με άλλη τώρα. Και αυτό που φοβόμαστε περισσότερο είναι να μην «χαθούν» αγωνιστικά για την επόμενη χρονιά παίχτες που μας βγήκαν όπως οι Χουάνγκ, Χάμες και Μπιέλ( και δεν παίζει και στην θέση του). Η να μην «βγουν» όσοι έρθουν αυτή την μεταγραφική περίοδο. Όπως και να έχει πάντως οι αποφάσεις που θα παρθούν αυτή την χρονιά θα είναι σταθμός τόσο για το παρόν της ομάδος όσο και για το μέλλον της.
Προσωπικά προτιμώ να έχω στο ρόστερ ταλέντα όπως οι Κίτσος, Μπαγκαλιάνης, Χρυσόπουλος, παρά αμφιβόλου αξίας περαστικούς μισθοφόρους που είτε κάνουν τους δύσκολους για να έρθουν, είτε δεν νοιώθουν που έχουν έρθει και κοστίζουν και ένα σκασμό λεφτά. Και δεν αναφέρομαι στον Μαρσέλο. Τέτοιοι παίχτες πρέπει να έρχονται στον σύλλογο για ένα σωρό άλλους λόγους. Και αγωνιστικούς και μεταγραφικούς , έστω και αν αγωνιστικά δεν μπορέσουν τελικά να προσφέρουν τα αναμενόμενα. Είναι κίνητρο για να έρθουν κ άλλοι Χάμες , κ άλλοι Χουάνγκ.
Τα πάντα όλα όμως ξεκινάνε από τον προπονητή. Ο Μίτσελ ξέρουμε τι μπορεί να δώσει, ο Μάρτινς έπιασε ταβάνι, και είδαμε τα οφέλη από προπονητές όπως οι Βαλβέρδε, Σίλβα και Ζαρντίμ. Και πάντα εχθρός του καλού θα είναι το καλύτερο. Πάνω από όλα και κυρίως χωρίς συναισθηματισμούς είναι η ομάδα. Τον δρόμο τον ξέρουμε. Τα λάθη μας τα βλέπουμε, και αν δεν προλαβαίνουμε να ξεκινήσουμε την αντεπίθεση από τώρα , ας την κάνουμε στην τελική από τώρα για του χρόνου. Δε βαριέσαι θα κάνουμε υπομονή. Αντέχουμε μια χρονιά όσο και αν μας στεναχωρεί.
