Την Κυριακή ο… Βόλος γίνεται Πειραιάς και το Πανθεσσαλικό, Καραϊσκάκη!
Την Κυριακή ο .. Βόλος γίνεται Πειραιάς… και το Πανθεσσαλικό , Καραϊσκάκη. Δεν πρόκειται για εκδρομή, αλλά για «μάχη». Μια «μάχη» που επιβάλλεται να κερδίσουμε για να βγούμε κερδισμένοι ότι αποτέλεσμα και να έρθει στο αιώνιο ντέρμπι των δευτερότριτων. Δεν έχουμε ως κόσμος με την παρουσία μας, ούτε να αποδείξουμε , ούτε να ξεπεράσουμε κάτι. Πιο πάνω από εμάς είναι μόνο ο Θεός. Όλοι οι «άλλοι» και το αποδεικνύουν όλα τα προηγούμενα χρόνια, με τις ομάδες τους στο -10 τις εγκατέλειπαν!
Όχι εκδρομές κατά χιλιάδες δεν έκαναν, αλλά ούτε στα γήπεδα τους δεν πήγαιναν. Πόσο μάλλον να πίστευαν ότι θα μπορούσαν να ανατρέψουν την βαθμολογική διαφορά και να πάρουν το Πρωτάθλημα. Τα χρόνια που μας «έκλεβαν» τα Πρωταθλήματα τους διδάξαμε τι σημαίνει οπαδισμός. Εμείς … για αρχή… ξεκινήσαμε με 11.000 εισιτήρια. Η απάντηση του «συστήματος» ήταν ο ορισμός των Παπαπέτρου και Τσαγκαράκη. Δείγμα του πόσο φοβούνται την αντεπίθεση του Ολυμπιακού, πόσο μάλλον όταν βλέπουν πως τα έρμα τους ψοφάνε ακόμη και με τον πιο μικρό αντίπαλο. Είδατε πως κέρδισε ο ΠΑΟΚ με το φάουλ που δεν σφυρίχτηκε στην φάση του γκολ, την τραγική εμφάνιση του ΠΑΟ με τον Λεβαδειακό και το σωσίβιο που πέταξαν με τον μη καταλογισμό του πέναλτι εις βάρος της ΑΕΚ, για να αποφευχθεί το πνίξιμο στην λίμνη της Κυρα- Φροσύνης.
Ο Ολυμπιακός επιβάλλεται να μπει με το γκάζι πατημένο. Να μην σηκώσει το πόδι για τις επόμενες 10 αγωνιστικές. Να μην επαναπαύεται ακόμη και αν κερδίζει αλλά να «τελειώνει» όσο το δυνατόν πιο γρήγορα χρονικά κατά την διάρκεια του αγώνα όλους τους αντιπάλους του. Να διαχειρίζεται όμως και κάθε ματς ξεχωριστά, κερδίζοντας και την διαιτησία (τι σφύριξε ρε μάγκες με τον Ιωνικό στο 0-0 ο αχρείος ακυρώνοντας το γκολ του Χάμες;). Προτού μπουν στο γήπεδο να έχουν όλοι στο μυαλό τους τα λάθη τους στην γκέλα με τον ΠΑΣ. Τις αλητείες της διαιτησίας με Βόλο, Αστέρα Τρίπολης και ΠΑΟ. Να παίξουν για τον κόσμο που τους πιστεύει και τον Πρόεδρο που τους στηρίζει. Μην πέφτετε στο τρυπάκι που προσπαθούν κάποιοι να σας ρίξουν.
Ολυμπιακός δεν είναι ο Μάρτινς, ο Μίτσελ, ο Μπουχαλάκης και οποιοσδήποτε άλλος. Ολυμπιακός είμαστε εμείς . Ο καθένας πρόσφερε, προσφέρει ότι μπορεί . Όλοι είναι περαστικοί από τον σύλλογο. Εμείς μένουμε πάντα πίσω. Στα «φρύδια» μας τι έγινε , τι θα γινόταν αν, ποιος έχει δίκιο η άδικο. Δεν μας νοιάζουν όλα αυτά. Κοιτάμε το σήμερα και το αύριο. Ότι άποψη και να έχει ο καθένας μας, από το στόμα μας πρέπει να βγαίνει μόνο η ιαχή Ολυμπιακός- Ολυμπιακός. Αυτό φοβούνται , αυτό τρέμουν , αυτό τους λυγίζει. Μέσα από τα όποια λάθη να βγαίνουμε πάντα πιο δυνατοί. Να μην μας νοιάζει με ποιον προπονητή , με ποιους παίχτες , πόσο χρόνο συμμετοχής θα έχουν, ποιοι θα κάθονται στον πάγκο κλπ αλλά μόνο να πάρουμε το νταμπλ σε μια χρονιά που στο ξεκίνημα της, βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας. Δεν είναι οι άλλοι καλύτεροι, εμείς ξεκινήσαμε στραβά και αργήσαμε να ορθοποδήσουμε. Και οι νίκες, δεν μας κλείνουν τα μάτια. Και ενίσχυση σε καίριες θέσεις θέλουμε και μπορούμε να παίξουμε απείρως καλύτερα. «Ομάδα» με όλη την σημασία της λέξεως ακόμη δεν είμαστε. Βελτίωση υπάρχει όπως και λάθη. Πορευόμαστε περισσότερο με το ταλέντο και την αδιαμφισβήτητη αξία των περισσότερων παιχτών μας.
Δικαίωση όμως θα είναι η κατάκτηση των στόχων και όχι η άποψη του καθενός από εμάς. Σκεφτείτε μόνο τι θα πάθουν όλοι οι «άλλοι» με το να το πάρουμε και φέτος με τέτοιο χάλια ξεκίνημα. Το 48ο περνάει από τον Βόλο. Η παρουσία μας στις κερκίδες θα στείλει ακόμη ένα μήνυμα σε ομάδα και αντιπάλους πόσο πιστεύουμε στην κατάκτηση και του φετινού Πρωταθλήματος. Η φράση… τα παρατάω … δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο μας. Θα το παλέψουμε… μέχρι τέλους. Σας θυμίζει κάτι η φράση αυτή βαζελάκια;
