Γιατί πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να χάνουμε τρόπαια, για να εκτιμούμε όσα ζούμε;
Πόσοι άραγε έχουν συνειδητοποιήσει πόσο πονάνε τους αντιπάλους μας οι επιτυχίες του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού στην Ευρώπη; Ο αιώνιος αντίπαλος μας κατέφυγε στο πινγκ- πονγκ για να πανηγυρίσει τον πρώτο του Ευρωπαϊκό τίτλο. Πήρε τον τίτλο σε άντρες και γυναίκες στο Βόλεϊ και απέφυγε να παίξει αν και πληρούσε τις προϋποθέσεις στις κορυφαίες διοργανώσεις μπας και καταφέρει κάτι καλύτερο. Ειδικά στο γυναικείο «κατέφυγε» σε διοργάνωση πιο κάτω από τον Ολυμπιακό που ως δεύτερος αγωνίζεται στο CEV Cup ενώ αυτοί στο Challenge Cup. Άσχετο αν και εδώ είναι ένα βήμα πριν τον αποκλεισμό. Δεν έχω απολύτως τίποτε με τις διοργανώσεις, θυμηθείτε όμως την απαξίωση των «βόθρων» και των αντικειμενικών για τις επιτυχίες του Ολυμπιακού στην Ευρώπη στο ίδιο άθλημα. Μας κουνούσαν το δάχτυλο ποιοι; Οι άτιτλοι.
Στους άντρες όμως ο αποκλεισμός στον ημιτελικό πρώτα ο Θεός οφείλουμε να έρθει από εμάς. Χρειαζόμαστε δυο σετ στην Ρουμανία για να τους βρούμε λογικά απέναντι μας. Και τα δύο μας όμως τμήματα συνεχίζουν να αγωνίζονται μπροστά σε λίγους θεατές τόσο για την αξία τους όσο και για το θέαμα που προσφέρουν. Δεν έχουν παίξει ως «γηπεδούχοι» ακόμη ειδικά στα «μεγάλα και κρίσιμα» ματς. Προπονητές και αθλητές , που βλέπουν την δυναμική του κόσμου σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ, απορούν γιατί δεν νοιώθουν την ίδια κολασμένη ατμόσφαιρα στο κλειστό του Ρέντη. Επαναλαμβάνω, όχι σε όλα τα ματς , αλλά στα «καλά» παιχνίδια. Κανείς μας δεν ένοιωσε καλά που χάθηκαν οι περσινοί τίτλοι. Φτιάξαμε καλύτερες ομάδες. Συνεχίζουμε να τις ενισχύουμε για να γίνουν ακόμη καλύτερες. Δεν είναι κρίμα να μην παίρνουν δύναμη από την κερκίδα;
Οι «άλλοι» κάνουν κρα για ένα τρόπαιο σε οποιοδήποτε τμήμα και εμείς που προσπαθούμε και στα 6 ομαδικά να είμαστε πρωταγωνιστές δεν βοηθάμε τις ομάδες μας; Για την ακρίβεια έχουν λυσσάξει με όσα έχουμε πετύχει τα τελευταία 12 χρόνια. Μέχρι και το Αεκάκι αναγκάστηκε να επενδύσει ένα σκασμό λεφτά για να «αγοράσει» το πρώτο της Ευρωπαϊκό τρόπαιο στο χαντμπολ. Και εμείς που έχουμε κατακτήσει 13 Ευρωπαϊκά τρόπαια και κυνηγάμε φέτος ούτε λίγο , ούτε πολύ άλλα 4!!! να παρακολουθούμε από μακριά τις «εξελίξεις»;
Δεν παρακαλάμε κανέναν να έρθει στο γήπεδο. Ας αναλογιστεί ο καθένας που είναι η θέση του. Τι μπορεί και δεν κάνει. Γιατί υπάρχουν και πάρα πολλοί που δεν μπορούν. Είτε λόγω απόστασης, είτε λόγω προσωπικών προβλημάτων. Αυτοί που μπορούν όμως είναι και πάλι αρκετοί για να «ζεσταίνουν» την ατμόσφαιρα στις κερκίδες. Πρέπει να φτάσουμε στον ημιτελικό με αντίπαλο τον «αιώνιο» για να ψάχνουν όλοι για ένα εισιτήριο; Προσωπικά δεν θα κορεστώ ποτέ να σηκώνω εγχώρια και Ευρωπαϊκά τρόπαια στα ερασιτεχνικά αθλήματα. Και γιατί γιγαντώνεται το όνομα του Ολυμπιακού, και γιατί κάθε κατάκτηση προκαλεί ανείπωτο πόνο στους στερημένους όλης της χώρας, και γιατί κάθε κατάκτηση επιτυγχάνεται χωρίς εγκαταστάσεις, και με τα κουκιά μετρημένα. Γιατί πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να χάνουμε τα τρόπαια, για να εκτιμήσουμε όσα ζούμε;
Υ.Γ… Ψέματα και εσείς; Μαύρο στις εκλογές εμείς.
Υ.Γ..2.. Αν δεν δούμε να ξεκινάνε τα έργα για το κολυμβητήριο , απλά ξεχάστε μας. Μην τολμήσετε ούτε καν να εμφανιστείτε μπροστά μας.
Υ.Γ.3… Αν δε, νομίζετε ότι η αποκατάσταση της αδικίας , σταματά μόνο στην κατασκευή κολυμβητηρίου είστε βαθιά γελασμένοι.
Υ.Γ.4… Απαιτούμε την δική μας «Πυλαία» στον Πειραιά. Δεν θα μας κάνετε καμιά χάρη. Είναι υποχρέωση σας. Όπως βρίσκετε λεφτά και εκτάσεις για ΟΛΟΥΣ τους άλλους να κόψετε τον λαιμό σας να βρείτε και για μας.
Υ.Γ.5… Είναι ντροπή να δηλώνετε κάποιοι από εσάς τους ψεύτες πολιτικούς Ολυμπιακοί και να μην έχετε κάνει τίποτε απολύτως για τον Ολυμπιακό.
Υ.Γ.6… Μόνο για λεζάντα , δηλώσεις και φωτογραφίες με τις επιτυχίες μας είστε.
Υ.Γ.7…. Όσο δεν βλέπουμε πράξεις και μένετε μόνο στα λόγια , κανείς σας δεν είναι ευπρόσδεκτος στο λιμάνι της καρδιάς μας.
