Εγώ θα σ' αγαπώ και μην σε νοιάζει
Ένα σουτ που δεν μπήκε, μια άμυνα που δεν βγήκε, και κάπως έτσι χάθηκε ένα Ευρωπαϊκό τρόπαιο. Αγγίξαμε το όνειρο αλλά δεν καταφέραμε να το κάνουμε πραγματικότητα. Ποιος μπορεί όμως να πει έστω μια κακιά κουβέντα για την πορεία αυτής της ομάδος; Για όλους τους «συνταξιδιώτες» μας σε ένα ακόμη μαγικό ταξίδι; Στεναχώρια υπάρχει αλλά ταυτόχρονα και υπερηφάνεια. Για διοίκηση, προπονητή, παίχτες και αυτό τον απίστευτο κόσμο που μετέτρεψε την Ζαλγκίριο Αρένα σε ΣΕΦ.
«Αποτυχημένοι» είναι άλλοι, όχι εμείς που χάσαμε τον τελικό της Ευρωλίγκα στα τελευταία 3,2 δευτερόλεπτα. Το ταξίδι δεν τελείωσε. Το «τραίνο» σταματάει στον Πειραιά. Έχουμε μια βρωμιά να «σκουπίσουμε». Δεν υπάρχει χρόνος για στεναχώριες. Θα «στεναχωριόμουν» αν τα παράταγαν οι Αγγελόπουλοι. Αν δεν υπήρχε μέλλον. Αν από το ίδιο κιόλας βράδυ δεν έμπαινε ως στόχος να τα καταφέρουμε του χρόνου. Αν δεν υπήρχε προοπτική να φτιαχτεί πάνω στις υγιείς της βάσεις ακόμη καλύτερη ομάδα.
Όσο για κάποιους που περίμεναν την ήττα για να δημιουργήσουν ξανά θέμα προπονητή, όλοι οι άλλοι προπονητές, οι «καλοί», είδαν το final 4 από την τηλεόραση, με μπάτζετ απίστευτα στα χέρια τους. Είναι οι ίδιοι που έβγαζαν αποτυχημένη την μεταγραφή του Κάνααν. Οι ίδιοι που μας έσκαβαν τον λάκκο ύστερα από κάθε ήττα στην Ευρωλίγκα μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι βγήκαμε πρώτοι στον μαραθώνιο. Οι ίδιοι που περιμένουν την «ανάσταση των νεκρών», και μήνες τώρα μας φλομώνουν για την υπερομάδα που ΘΑ φτιαχτεί. Οι ίδιοι που δεν έβλεπαν τίποτε το μεμπτό επί χρόνια για τα αίσχη που διαδραματίζονταν στα γραφεία της ΕΟΚ και αποτυπώνονταν με κλοπές στο παρκέ. Οι ίδιοι που έβγαζαν άχρηστους προπονητές και παίχτες ως υπεύθυνους για τις απώλειες τίτλων. Οι ίδιοι που έκαναν αγώνα για να εκδιώξουν τους Αγγελόπουλους από τον αθλητισμό για να βολοδέρνουν ελεύθερα οι «ύαινες». Οι ίδιοι που χλεύαζαν την πιο μάγκικη απόφαση όλων των εποχών. Για να μην ζούμε όσα ζούμε εδώ και 2 χρόνια, και κυρίως όσα έρχονται. Και βέβαια υπάρχει και η ήττα στον αθλητισμό. Αλλά πλέον αν χάνουμε, θα χάνουμε γιατί δεν παίξαμε καλά ή ήταν καλύτεροι οι άλλοι. Όχι γιατί θα μας κλέβουν τον ιδρώτα οι «Αναστόπουλοι» εκτελώντας τις «εντολές» του Φάρου.
Τους περιμένουμε όλους τις επόμενες ημέρες να τους βγάλουμε ξινά τα γέλια, και να τους δείξουμε γιατί δεν πρέπει να χαλάνε το στόμα τους για τον αιώνιο δημιουργό του εφιάλτη που ζουν σε όλα τα αθλήματα. Σε ένα πράγμα συμφωνώ μαζί τους. Δεν πρόκειται να τους «φτάσουμε» ποτέ στις «κλοπές» τίτλων στο μπάσκετ αντρών. Γιατί πολύ απλά δεν λειτουργούμε έτσι. Το μοναδικό τμήμα και άθλημα ( το λες και αποκούμπι) που είναι πρώτοι, είναι το γυναικείο Βόλεϊ και αυτό μόνο στα Πρωταθλήματα. Περισσότερα Κύπελλα και Ευρωπαϊκό, έχει και εδώ ο Ολυμπιακός. Όσο και να βράζουν στο ζουμί τους, αυτή είναι η αλήθεια. Παραμυθιάζονται μεταξύ τους οι αιώνιοι καρπαζοεισπράχτορες. Οι περισσότερες χαρές τους, είναι οι λίγες ήττες μας. Για αυτό εξ άλλου δηλώνουν περισσότερο αντι-Ολυμπιακοί, παρά Παναθηναϊκοί.
Τι τους έχεις φτιάξει Θρύλε μου. Τους έχεις καταντήσει εμπαθείς και κομπλεξικούς με την πάρτη μας. Μια ακόμη χρονιά θα τελειώσει για αυτούς με φάπα ξεγυρισμένη. Πάλι δεν θα «κυκλοφορήσουν» στις παραλίες το καλοκαίρι. Για μια ακόμη χρονιά δεν θα εκτεθούν στις ακτίνες του ήλιου. Το μόνο σημείο που θα κοκκινίσει και πάλι θα είναι ο σβέρκος τους.
