Τώρα αρχίζουν τα «δύσκολα»
Οριστικοποιήθηκε το πρώτο επίσημο ματς της νέας σεζόν. Στις 10 Αυγούστου λοιπόν στα προκριματικά του Γιουρόπα ο Ολυμπιακός οφείλει να εμφανιστεί πανέτοιμος ώστε να διεκδικήσει την πρόκριση και να σιγουρέψει με νίκες την είσοδο του σε Ευρωπαϊκούς ομίλους. Επειδή όπως όλα δείχνουν δυστυχώς η ευτυχώς η ομάδα θα ανανεωθεί ριζικά εκ βάθρων τόσο όσον αφορά την βασική της 11αδα όσο και σε ολόκληρο το ρόστερ , δεν θα είναι εύκολο το έργο. Δεν είμαστε σε θέση (και δεν πρέπει γενικότερα να το κάνουμε) να υποτιμήσουμε τον όποιον αντίπαλο μας βγάλει η κληρωτίδα. Τα μέτωπα είναι ορθάνοιχτα όσον αφορά την στελέχωση του ρόστερ με προτεραιότητα την πρόσληψη του προπονητή που θα εμπνεύσει παίχτες και κόσμο στην δημιουργία όχι απλά μιας νέας ομάδας αλλά τέτοιας που θα πρωταγωνιστήσει σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Δεν είναι και το πιο εύκολο πράμα στον κόσμο να στηθεί βασισμένο πάνω σε νέα φιλοσοφία ολόκληρο το οικοδόμημα. Να αποδώσει άμεσα το πλάνο, το θέαμα και να βγουν όλοι όσοι αποκτηθούν. Δεν χτίζεται καμιά ομάδα από την μια μέρα στην άλλη. Για αυτό πρέπει όλες οι κινήσεις που θα γίνουν να περιέχουν το μικρότερο δυνατόν ρίσκο. Αν τα «θεμέλια» δεν είναι γερά θα χαθεί μια ακόμη χρονιά. Γιατί μέσα σε όλα έχουμε να «πολεμήσουμε» και το σύστημα. Αν μας βρει πάλι ευάλωτους να είστε σίγουροι ότι θα μας χτυπήσει εκεί που πονάμε. Κάθε μέρα που θα περνάει , χωρίς να ανακοινώνονται , ο προπονητής και οι παίχτες που θα δώσουν το παρόν στην προετοιμασία θα είναι εις βάρος μας.
Το περσινό πάθημα που κατέληξε η ομάδα από Σεπτέμβρη και μετά να μην έχει καμιά απολύτως σχέση με αυτή που αγωνίστηκε στα προκριματικά , με αυτή που έπαιξε στον όμιλο και αυτή που τελείωσε το Πρωτάθλημα, τόσο στο γρασίδι όσο και στον πάγκο, πρέπει να μας γίνει μάθημα. Με τον Εμβιλά δε ,να αναζητεί άλλη στέγη, τουλάχιστον σύμφωνα με τα όσα ξέρουμε μέχρι τώρα, τον Μπακαμπού αναποφάσιστο,τους Κανός και Σαμασέκου να επιστρέφουν στις ομάδες τους, τον Μπιέλ να ακούγονται σενάρια μεταγραφής , και με την ανάγκη εκ των προτέρων της εύρεσης βασικών στόπερ και εξτρέμ, το έργο γίνεται ακόμη πιο δύσκολο. Στην ουσία μιλάμε για την παραμονή λογικά ελάχιστων ανεξάρτητα για το ποια είναι η γνώμη όλων μας για κάθε έναν ξεχωριστά εξ αυτών. Τους Πασχαλάκη, Τζολάκη, Ροντινέϊ, Ρέαμπτσιουκ, Ραμόν, Χουάνγκ , Μασούρα, Ντόη και Φορτούνη. Και τις «εκκρεμότητες» με τους Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί, Σωκράτη, Κασάμι, Ανδρούτσο, Βρουσάϊ, Κρίστινσον, Σισέ, Μπα, Ρέτσο, Γκάρι. Το θέμα προπονητή είναι αυτό που προέχει και πρέπει να κλείσει άμεσα. Για να αποφασίσει ποιοι του κάνουν από το υπάρχον ρόστερ, ποιοι από τους τόσους δανεικούς ( οι περισσότεροι δεν είναι για να γυρνάνε) , και ποιους θέλει να αποκτήσει βάση των επιλογών του ως προς το πώς θα παίζει η ομάδα. Γιατί φέτος πχ δεν είχαμε καθόλου εξτρέμ και περίσσευαν δεκάρια. Φτάσαμε να έχουμε 6 εξτρέμ, 5 στόπερ, 4 δεξιά μπακ, και 4 αριστερά και στην ουσία είχαμε μόλις 4 παίχτες. Και όλο αυτό το αμέτρητο ρόστερ το διαχειρίστηκαν 4 προπονητές.
Πηγαίναμε να πάρουμε το Πρωτάθλημα και θα το παίρναμε αν δεν υπήρχε το Μπαλτακιστάν (φανταστείτε τι χάλια είχαν οι άλλοι) «βιάζοντας» την ποδοσφαιρική λογική. Όπως επίσης απαγορεύεται να φέρουμε πίσω κάποιους εκ των δανεικών αν βλέπουν ως πισωγύρισμα την επιστροφή τους. Η να κάνουμε μεταγραφές με το «ζόρι» επειδή δεν βρίσκουν αυτό που επιθυμούν η δεν βρίσκουμε κάτι άλλο. Να μην κάνουμε μεταγραφές απλά για να κάνουμε. Προς γνώση και συμμόρφωση λοιπόν. Ο ερχομός του Κορδόν μας έφερε μια αισιοδοξία. Πιθανολογώ ότι το «αντικειμενικό σύστημα» που διέπει την χώρα μέσω των «εκφραστών της αλήθειας» θα αρχίσει να του ροκανίζει την καρέκλα και να παρουσιάζει την κάθε κίνηση του ως «αμφιβόλου» αξίας. Από εμάς εξαρτάται και τον Πρόεδρο να τον στηρίξουμε μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Εμείς θα βγούμε ωφελημένοι. Γιατί αν πετύχει , μπορεί να ζήσουμε όσα δεν έχουμε ζήσει ποτέ στην Ευρώπη.
