Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να κερδίζει την «μάχη» με τον χρόνο

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να κερδίζει την «μάχη» με τον χρόνο, όσο αδυσώπητη και αν είναι. Δεν υπάρχουν «εύκολα» ματς, μέχρι να «βρεθεί» η ομάδα μέσα στο γήπεδο, μέχρι να έρθουν όλοι οι παίχτες, μέχρι να οριστικοποιηθεί το ρόστερ, μέχρι να αποκτήσουν «χημεία» μεταξύ τους, και να βγαίνουν αυτοματισμοί. Μέχρι τότε, θα υπάρχουν κενά διαστήματα, δεν θα είναι ανάλογη της αξίας των παιχτών η εικόνα κάποιες φορές , θα έρχονται δύσκολες νίκες.

Όσο δύσκολη ήταν η πρόκριση επί της Γκένκ, άλλο τόσο και ακόμη πιο δύσκολο είναι το ματς με τον Ατρόμητο. Πόσο μάλλον όταν το επόμενο ματς έρχεται 2-3 μέρες μετά την νίκη επί της Τσουκαρίτσκι. Δεν είναι όλοι οι παίχτες έτοιμοι, δεν είναι όλοι άμεσα διαθέσιμοι για εκτεταμένο ροτέϊσον, και είναι αρκετοί όσοι ψάχνονται ακόμη να προσαρμοστούν. Αυτή την στιγμή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ψάχνουμε νίκες και προκρίσεις μέχρι την διακοπή του Πρωταθλήματος. Μπροστά μας βλέπουμε μόνο την ολοκλήρωση των πρώτων στόχων. Που δεν ήταν και δεν είναι άλλοι , από νίκες και μόνο στο Ελληνικό Πρωτάθλημα, απέναντι σε ομάδες που πάντα με τον Ολυμπιακό παίζουν χωρίς άγχος καλύτερα, και πρόκριση στους ομίλους του Γιουρόπα με νίκη ει δυνατόν απέναντι στην Τσουκαρίτσκι. Γιατί έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός τώρα που φτιάχνεται και να μην έχει απώλειες βαθμών στην έδρα του στην αρχή του Πρωταθλήματος και να μαζεύει βαθμούς για να βελτιώνει την θέση του στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ.

Χτες παίξαμε χωρίς τα βασικά μας ακραία μπακ, χωρίς εξτρέμ , χωρίς αν θέλετε και σέντερ φορ, όσο και αν κάλυψε επάξια την θέση ο Ελ Κααμπί, χωρίς να έχουν βρει ακόμη τα πατήματα τους και λογικό, τα χαφ ( Έζε, Αλεξανδρόπουλος και Σκάρπα) , και με τον Πορόζο να «γράφει» τα πρώτα λεπτά συμμετοχής, που μπήκαν ως αλλαγές. Όταν λοιπόν με όλα αυτά έχεις καταφέρει ότι έχεις καταφέρει μέχρι σήμερα , μόνο αισιόδοξα μπορείς να βλέπεις το μέλλον. Τις επόμενες ημέρες θα επικρατήσει μεταγραφικός οργασμός, τόσο στις αφίξεις, όσο και στις αναχωρήσεις. Με αυτά όμως θα ασχοληθούν αυτοί που πρέπει. Εμείς πρέπει να κοιτάμε μόνο  την παρουσία μας στην κερκίδα. Δεν ξέρουμε πόσο «αντέχει» να παίζει ο καθένας, σε τι κατάσταση δείχνει να είναι στις προπονήσεις , πόσο εύκολα η δύσκολα βρίσκεται με τους συμπαίχτες του, για αυτό εξ άλλου αυτοί που ξεχωρίζουν περισσότερο είναι οι «παλιοί» ( Πασχαλάκης, Ροντινέϊ, Ρέτσος, Ντόη, Μαντί, Φορτούνης, Μασούρας, Μπιέλ).

Ξέρουν που παίζουν , τις απαιτήσεις, πως «παίζεται» το Ελληνικό Πρωτάθλημα. Ούτε καν οι Ιμπόρα , Κίνι ( έχει μπει πιο καλά από τους υπόλοιπους νέους), και Φρέϊρε δεν έχουν προσαρμοστεί, που είναι και πιο έμπειροι. Θα «αργήσει» να γίνει ο Ολυμπιακός η ομάδα που θέλουμε. Το πόσο θα εξαρτηθεί από τους ίδιους τους παίχτες και τον προπονητή , ως προς το πόσο εύκολα η δύσκολα θα προσαρμοστούν στις απαιτήσεις και στην φιλοσοφία της ομάδας. Ο χρόνος κυλάει υπέρ μας, και κάθε νίκη είναι βάλσαμο. Μόλις δε μπει το νερό στ αυλάκι όλα θα είναι καλύτερα. Σταδιακά τα καλά διαστήματα θα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια. Με τόσους Λατίνους δε πλέον, δεν βλέπω πως μπορεί να απουσιάζει  το θέαμα.

Οι «άλλοι» που αποθεώνονται από τους δήθεν «έγκριτους» και έχουν τις ίδιες σχεδόν ομάδες με πέρσι πόσο καλύτεροι είναι το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα; Ας τους δούμε κ αυτούς μια χρονιά να παίζουν μεσοβδόμαδα Ευρώπη να δούμε τις αντοχές και το βάθος στα ρόστερ τους. Η μήπως ήταν χειρότερη η Γκενκ , από την Δυναμό, την Αντβέρπ, και την Μπράγκα; Κ εμείς παίξαμε και παίζουμε και για το Ελληνικό Πρωτάθλημα (και κεκλεισμένων των θυρών το πρώτο) ανάμεσα σε Ευρωπαϊκά ματς. Η καλοπροαίρετη κριτική πάντα διαφέρει από την τοξική και την στημένη. Όλοι θέλουμε τον Ολυμπιακό να γίνει καλύτερος. Σημασία έχει ο τρόπος που εκφράζει ο καθένας την «αγωνία» του. Η υπομονή και η εμπιστοσύνη είναι αρετή. Ποτέ τα βιαστικά και εν θερμώσυμπεράσματα δεν βοηθήσανε.

Όταν λέμε πίστωση χρόνου δεν εννοούμε 5-6 ματς, αλλά περισσότερα σε ένα εύλογο θεωρητικά χρονικό διάστημα. Η δουλειά μπορεί να μην φαίνεται αμέσως αλλά η βελτίωση έστω και σταδιακά πάντα αναδεικνύεται. Εν αναμονή των αφίξεων, γιατί οι αναχωρήσεις από την στιγμή που θα γίνουν δεν θα παίζουν κανένα ρόλο στον Ολυμπιακό που χτίζεται, με γνώμονα πάντα πως ότι και αν αποφασισθεί θα είναι το καλύτερο για τον Ολυμπιακό μας.