Ένας άνθρωπος χαροπαλεύει και εκατοντάδες «όμηροι διαπομπεύτηκαν». Συγχαρητήρια… αποτύχατε ξανά!
Υπεράνω όλων είναι η ανθρώπινη ζωή . Δεν έχει σημασία η ιδιότητα , η το επάγγελμα αυτού που κινδυνεύει η ζωή του , αλλά η ίδια του η ζωή. Δυστυχώς εκεί έχουμε φτάσει. Και ποιος δεν προσεύχεται να κερδίσει την μάχη με την ζωή του ο άνθρωπος; Να γυρίσει αλώβητος από την περιπέτεια στους οικείους του;
Όταν όμως το μόνο που νοιάζει το «σύστημα» είναι , σε ποια πλευρά ανήκει ο τραυματίας, όταν ακούμε λειτουργούς του Κράτους να φωνάζουν σε γονέα να γ@μηθεί κ αυτός και το παιδί του, όταν προσάγονται για εξακρίβωση στοιχείων και υπόκεινται σε τέτοια ταλαιπωρία εκατοντάδες άνθρωποι άσχετοι με τα επεισόδια με κλωτσιές γιατί απλά και μόνο έκαναν το λάθος να πάνε στο γήπεδο, όταν ρίχνονται δακρυγόνα σε κλειστό γήπεδο με κόσμο και αθλητές εγκλωβισμένους, με δημοσιογράφους να τραυματίζονται, όταν παίρνει φωτιά στις κερκίδες και οι λειτουργοί του Κράτους σπρώχνουν τον κόσμο πίσω αδιαφορώντας για το αν θα υπάρξουν χειρότερες καταστάσεις , τι να πεις;
Σηκώνεις τα χέρια ψηλά για το αισχρό πρόσωπο όλης της κοινωνίας. Αυτό που έζησαν όλοι όσοι βρέθηκαν στο Ρέντη θα μείνει ανεξίτηλα γραμμένο στις μνήμες τους. Όπως δεν φταίνε όλοι οι αστυνομικοί για όσα έχουν συμβεί κατά καιρούς με ανθρώπινες απώλειες από την «απέναντι από αυτούς μεριά», έτσι δεν φταίει και η πλειοψηφία του κόσμου να τους τσουβαλιάζουν όλους στο σωρό γιατί δεν μπορούν να ελέγξουν την μειοψηφία. Για μερικούς μπαχαλάκηδες που πήγαν να πλακωθούν με την αστυνομία αρκετά μακριά από το γήπεδο, την πλήρωσε ένα σωρό άσχετος κόσμος. Εντός του γηπέδου τα πάντα κυλούσαν ομαλά. Δεν είχε συμβεί απολύτως τίποτε. Ο αγώνας διεκόπη στο δεύτερο σετ αποκλειστικά και μόνο από την ρίψη χημικών στην είσοδο των θεατών πνίγοντας όλους όσους βρίσκονταν μέσα στο κλειστό. Εύκολα θα μπορούσαμε να θρηνήσουμε ένα σωρό αθώα θύματα. Πανεύκολα μπορούσε να γραφτεί μια νέα τραγωδία.
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου ποια θα είναι η κατάληξη της συνάντησης. Προέχει να βγει αλώβητος από την περιπέτεια της υγείας του ο άνθρωπος. Προέχει να επιστρέψουν στις οικογένειες τους όλοι όσοι άδικα βίωσαν κρατητήρια και ανάρμοστες συμπεριφορές. Προέχει να σταματήσει η βία από την κοινωνία σε όλες της τις μορφές. Στην χώρα που γέννησε την Δημοκρατία και έδωσε αιματοβαμμένους αγώνες για την ελευθερία της, η ομηρία εκατοντάδων ανθρώπων, παραπέμπει σε άλλες εποχές. Όταν την θέση της πρόληψης παίρνει η καταστολή με το πιο άσχημο πρόσωπο της, δεν υπάρχει σωτηρία. Ένας Θεός ξέρει τι υπέστησαν (σωματικά και κυρίως ψυχολογικά) όλοι όσοι προσήχθησαν χωρίς να έχουν την παραμικρή σχέση με το συμβάν.
Με έναν άνθρωπο να χαροπαλεύει, και με εκατοντάδες ομήρους να «διασύρονται», αντί να σιωπούμε και να προβληματιζόμαστε όλοι μας , έχει στηθεί το θέατρο του παραλόγου για μια ακόμη φορά. Η ταφόπλακα στον αθλητισμό έχει μπει εδώ και χρόνια. Διώξτε και τους τελευταίους ρομαντικούς εναπομείναντες από τα ερασιτεχνικά γήπεδα επειδή είστε άσχετοι και ανίκανοι να προλαμβάνεται. Μόλις πέσει η αυλαία θα είναι ήδη αργά. Η βία δεν έχει πρόσωπο, μόνο θύματα.
