Ποιον υποτιμάτε ρε;
Ποιον θέλατε να στείλετε, ρε, πίσω με λεωφορείο; Πάτε καλά; Τι είμαστε εμείς, ρε; Καμιά συνοικιακή ομάδα των Αθηνών; Τον Ολυμπιακό, θα τον σέβεστε. Δεν έχετε μάθει τόσα χρόνια να μην τον υποτιμάτε; Ότι τις διαφορές αυτές που χάνουμε τις γυρίζουμε για πλάκα; Για ρωτήστε τις ΤΣΣΚΑ και Ρεάλ, σε τελικούς κιόλας, να σας πούνε. Το παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ αν δεν νιώσετε την αντίδραση του Ολυμπιακού. Με την πλάτη στον τοίχο παίζουμε καλύτερα. Αρνούμαστε να χάσουμε. Πολεμάμε ως το τελευταίο σφύριγμα. Πάρτε λοιπόν εσείς το λεωφορείο και ελάτε στην κόλαση του ΣΕΦ, να σας μάθουμε να χορεύετε Ζορμπά. Μας είχανε τελειωμένους οι εν Ελλάδι αναλυτές βλέποντας το κακό ξεκίνημα. Πήραν θάρρος όταν ξέφυγε η Εφές ξανά. Και μετά; Ως συνήθως, το βούλωσαν. Ο Σπανούλης ξαναέγινε Kill Bill, ο Σφαιρόπουλος προπονηταράς,, η «εμφανής» κατά την άποψη τους, έλλειψη παίκτη στη θέση «4» όσο χάναμε, απλά δεν φάνηκε μετά και με όλες τις υπόλοιπες κολοτούμπες, αναγκάστηκαν να αποθεώσουν ξανά τον Ολυμπιακό. Όλοι εμείς που πιστεύαμε ότι μια νίκη τουλάχιστον θα την κάναμε, δεν... ξέρουμε μπάσκετ. Ξέρουν οι άλλοι, οι αντικειμενικοί, που περιμένουν κάθε παιχνίδι στη γωνία να χάσουμε για να αναπτύξουνε τις αμπελοφιλοσοφίες τους. Απέχουμε, πλέον, μόνο ένα βήμα από το Final 4. Πάμε με το ίδιο πάθος και την ίδια κατάθεση ψυχής να πάρουμε την πρόκριση μέσα στο ΣΕΦ. Δεν υποτιμάμε κανέναν. Τουλάχιστον αυτοί μας κέρδισαν δύο φορές. Δεν «σκουπίστηκαν» σαν μερικούς-μερικούς! Ας κερδίσουμε, πρώτα ο Θεός, και μετά όλα θα είναι πιο εύκολα. Και λέω «εύκολα» γιατί θα πάμε στην Κωνσταντινούπολη χωρίς το άγχος του φαβορί. Θα πάμε να παλέψουμε κόντρα σε ισχυρότερες οικονομικά ομάδες και ό,τι πετύχουμε. Στο παρκέ, απέναντι στα λεφτά, θα καταθέσουμε ψυχή και καρδιά και ό,τι γίνει...
Δεν το πήρατε χαμπάρι ή εσκεμμένα το «θάψατε»; Χτες, ένα ακόμη τμήμα του συλλόγου, πήγε σε Ευρωπαϊκό τελικό, μετά το γυναικείο Βόλεϊ (που σήμερα σηκώνει το 5ο συνεχόμενο πρωτάθλημα) και το αντρικό πόλο (στο Final 6). Με ανατροπή και αυτές. Από 1-5, σε 7-7 και μετά στα πέναλτι και με κόντρα διαιτησία απέναντι στην επί 4 φορές Πρωταθλήτρια Ευρώπης Σαμπαντέλ. Στον ρόλο του Σπανούλη, η Μπιανκόνι και στου Πρίντεζη η Χρυσή Διαμαντοπούλου. Και τώρα τελικός, με την οικοδέσποινα Κίρισι, πάνε να επαναλάβουν ένα ακόμη άθλο. Τι να μας πείτε από την ζωή σας, ρε αλλόθρησκοι, που παίζουμε κάθε μέρα, τις ίδιες σχεδόν ώρες ένα σωρό ματς και δεν προλαβαίνουμε να χαιρόμαστε; Ακόμη και κάποιες ήττες που έρχονται, περαστικές είναι. Δεν τρέχει τίποτε. Συνεχίζουμε. Απλά παίρνει παράταση η όποια στέψη ή πρόκριση. Δεν έχουμε χρόνο, ούτε για να λυπόμαστε! Εσείς ξεκινάτε να υποστηρίζετε πρώτα Κίρισι, μετά Εφές, μετά Γιουγκ, μετά ΤΣΣΚΑ, για να χαρείτε. ΑΝ κάτσει κάπου η μπίλια. Γιατί, από τις δικές σας ομάδες, τέτοιες και τόσες μαζεμένες χαρές, δεν πρόκειται να δείτε ΠΟΤΕ!