ΑΛΕΚΟΣ ΑΔΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ

Από τα πληκτρολόγια, τα ραδιόφωνα και τις καφετέριες, δεν στηρίζεις την ομάδα. Ούτε «υποχρεώνεις» τη διοίκηση να φτιάξει την εικόνα της ομάδας διορθώνοντας τις ανορθογραφίες που προέκυψαν, είτε όσον αφορά παίκτες, είτε τον προπονητή. Ως οπαδοί που είμαστε άρρωστοι με το σύλλογο, όσο και να μας στεναχωρεί η εικόνα που βλέπουμε, οφείλουμε να είμαστε παρόντες. Αλίμονο αν στη μεγαλύτερη ομάδα της χώρας, έπαιζαν ρόλο οι νίκες ή οι ήττες για να πηγαίνουμε στο γήπεδο. Ούτε ποιος κάθεται στον πάγκο, ούτε ποιοι παίκτες αποτελούν το ρόστερ, ούτε ποιοι ηγούνται έπρεπε να μας ενδιαφέρει. Στο γήπεδο πας για την ιδέα, για το σύλλογο. Όχι για τα πρόσωπα που τον απαρτίζουν κατά καιρούς. Στο Παπαστράτειο και στον Κορυδαλλό είχαμε παικταράδες και πηγαίναμε; Το κίνητρο μας ήταν, είναι και θα είναι ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος.

Δεν είναι το γήπεδο μόδα να πηγαίνουμε στις χαρές χιλιάδες και στις πίκρες λιγότεροι. Όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι πάντα μας έχει ανάγκη η ομάδα, ας μην έρχεται. Ας κάτσει σπίτι του να αναλύει τα λάθη από τον υπολογιστή του και να το παίζει οπαδός, κριτής και γνώστης. Το που έχει πάει, τι έχει κάνει ο καθένας και πόσο πονάει τον Ολυμπιακό δεν φαίνεται μόνο σε αυτά που έχει πράξει, αλλά σε αυτά που συνεχίζει και κάνει, κυρίως όταν ο σύλλογος τον έχει πιο πολύ ανάγκη από ποτέ. Πόσο μάλλον όταν τους χαλάει τα σχέδια ο Ολυμπιακός. Δεν τον ήθελαν στα πόδια τους, για αυτό όπως και στο ποδόσφαιρο «συμμάχησαν» για να μην επέλθει η ισονομία και η διαφάνεια έτσι και στο μπάσκετ προτίμησαν να χάσουν έσοδα, απαξίωσαν και υποβάθμισαν το πρωτάθλημα, στήριξαν τον Βασιλακόπουλο ουσιαστικά, μειοψηφώντας στην Γενική συνέλευση του ΕΣΑΚΕ, μόνο και μόνο για να «ανεβάσουν» τις ομάδες τους με τον μοναδικό τρόπο που μπορούσαν. Να λείπει ο Ολυμπιακός από την Α1. Η μόνη ομάδα που είχε τα «φρύδια» και το σθένος να «πολεμήσει» το σύστημα και να μην κάνει κολοτούμπα για να σώσει το άθλημα από τον κατήφορο που το καταδίκασαν οι Φάροι.

Αν ο Ολυμπιακός έκανε κολοτούμπα και έπαιζε φέτος στην Α1, θα ήταν για μια ακόμη φορά έρμαιο στην κάλυψη των αποτυχιών του Παναθηναϊκού στην Ευρώπη. Θα μας κέρδιζαν ακόμη και να παίζαμε καλά και θα έπαιρναν άφεση αμαρτιών παίκτες και Πεδουλάκης. Θα κάλυπταν τα λάθη τους πίσω από τις νίκες μας και θα πανηγύριζαν ένα ακόμη πρωτάθλημα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στον τελικό. Με βάση την εικόνα και τα μπάτζετ των αντιπάλων μας στην Ευρωλίγκα θα είναι επιτυχία η είσοδος στην 8αδα, άθλος το Final 4 και υπέρβαση η κατάκτηση της. Άρα, όταν λέμε να σωθεί η χρονιά, μιλάμε για την είσοδο στην 8αδα και τη βελτίωση της εικόνας της ομάδας γενικότερα. Ξέραμε ότι μόνο στην Ευρωλίγκα θα συμμετέχουμε. Άρα οι πιθανότητες για μια όμορφη χρονιά ήταν από την αρχή λίγες, καθώς θα διεκδικούσαμε μόνο ένα τρόπαιο. Και τι να λέει;

Την Παρασκευή το βράδυ η καρδιά του Ολυμπιακού θα χτυπάει στο ΣΕΦ κόντρα στην Ολίμπια Μιλάνο. Προσωπικά, μου αρκεί και μόνο ότι θα δω ξανά την ερυθρόλευκη, θα φωνάξω για την ομάδα μου και θα τη βοηθήσω να νικήσει. Και αν δεν γίνει αυτό, μην τα ξαναλέμε... στα «φρύδια» μας τα δυό.